منشور حقوق بیمار از منظر نظام سلامت

سلامتی موهبتی الهی و از جمله مهم ترین و اساسی ترین حقوق انسانی است که برای اعمال سایر حقوق ضروری است. هر انسانی فارغ از تفاوت های جنسیتی و ملیتی، استحقاق برخورداری از بالاترین سطح قابل وصول سلامتی را دارد تا در نتیجه آن بتواند به یک زندگی سالم توام با کرامت انسانی نایل آید. از یک سو، در نظام سلامت، حقوق بیمار از اهمیت فراوانی برخوردار می باشد به طوری که در قوانین و مقررات کشورهای مختلف بدان تصریح گردیده است. مجموعه انتظاراتی که بیمار از مراکز خدمات بهداشتیدرمانی دارد حقوق بیمار نامیده می شود. از سوی دیگر، حق آگاهی و یا حق بر دانستن از جمله حقوق مسلم شهروندان می باشد که دارای ابعاد گستردهای است. در این میان، پاسخگو بودن دولت و نهادهای حاکمیتی از نقش و اهمیت بسزایی برخوردار میباشد، به طوری که حمایت و پشتیبانی قانونی از این حق به طور قابل ملاحظه ای زمینه تحقق و قوام مردم سالاری را فراهم و پاسخگویی دولت و نهادهای حاکمیتی را محقق می سازد. در ایران نیز علیرغم اینکه منشور حقوق بیمار در دو مقطع زمانی تدوین یافته است، ولی بهنظر هنوز بیماران از حقوق خود مطلع نیستند. با توجه به این که هدف از تدوین منشور حقوق بیمار حفظ کرامت و حرمت بیمار می باشد لذا تحلیل و تبیین بندهای منشور حقوق بیمار ضروری به نظر می رسد

کلیدواژه ها:

حقوق ، سلامت ، حق بر دانستن ، منشور حقوق بیمار ، مراکز بهداشتی و درمانی