تبارشناسی تجربه دینی در مطالعات دینداری

تجربه دینی به عنوان یکی از موضوعات مورد توجه دین پژوهان، پیشینه کلامی و زمینه های اجتماعی روشنی در غرب و در مسیحیت دارد و روند فزونی گرفتن توجهات به سوی آن نیز، کاملا قابل درک و ردیابی است. اما نضج و نمو آن درایران همچون بسیاری از مفاهیم ومقولات دیگر، از روندی طبیعی برخوردار نبوده، بلکه از طریق تاملات صرف آکادمیک و تبادلات روشنفکرانه به وقوع پیوسته است. این مقاله، بی آن که قصد ارزشیابی کلامی این مفهوم با نظر به آموزه های اسلامی را داشته باشد، تلاش دارد تا با اشاره به برخی از ریشه های کلامی و عقبه های تاریخی- اجتماعی آن در غرب، توجه متالهین و فلاسفه دین از یک سو و روان شناسان و جامعه شناسان دین را از سوی دیگر، به لزوم بذل احتیاط و دقت نظر هرچه بیشتر در تشخیص و تدقیق مفهومی و تعیین جایگاه و مرتب حقیقی آن در دین و نسبتش با دینداری جلب نماید.

کلیدواژه ها:

تجربه دینی ، دین ، دینداری ، مدل دینداری