جهانی شدن و ظرفیت های معرفتی حکمت متعالیه صدرایی

جهانی شدن از مفاهیمی است که درسه دهه اخیر مطرح گردیده و علاوه بر اینکه موضوع مراکز علمی و تحقیقاتی قرار گرفته، اذهان بسیاری از جهانیان را به خود معطوف نموده است. وجه مشترک برداشت های گوناگون از جهانی شدن، توجه به بعد جهانی این موضوع است. سوال اساسی این است که آیا جهانی شدن، فرهنگ و تمدن اسلامی را هم دچار حادثه می کند یا نه در این مقاله با تاکید بر بنیان های معرفتی اسلام با توجه به رویکرد حکمت متعالیه صدرایی، به ویژه محور ا نسان شناختی آن، به این واقعیت اشاره رفته است که جهانی شدن با توجه به حقایق معرفتی موجود در درون خود، همه فرهنگ ها، آیین ها و ملت ها را مورد توجه و مخاطب خود قرار داده، لکن به دلیل وجود قابلیت ها و ظرفیت های معرفتی حکمت متعالیه صدرایی، امکان متاثر شدن لایه های عمیق و زیرین فرهنگی آن، از جهانی شدن وجود ندارد؛ گرچه برای لایه های بالایی و روبین هر فرهنگ امکان دست خوش هجمه و حادثه واقع شدن را می توان تصور نمود.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، لایه های فرهنگی ، جهانی شدن ، اسلام ، حکمت متعالیه