ارز ابی ظرفیت گونه های درختی و درختچه ای در تجمع ذرات معلق هوا ی ((PM(2.5) ،PM(10 و (PM(0.2)

زمینه و هدف: امروزه حضور و افزایش ذرات معلق هوا یکی از عوامل جدی تهدید کننده سلامت انسانها است. در این میان درختان میتوانند به واسطه شاخ و برگ خود بستری مناسب برای تجمعذرات معلق هوا باشند. در این مطالعه به ارزیابی توان جذب ذرات معلق مختلف توسط برگ برخی ازگونه های درختی و درختچه ای در شهر اصفهان پرداخته شده است.روش بررسی: 12 گونه درخت و درختچه در 8 مکان شهر انتخاب و میزان ذرات معلق کل، (PM(10(PM(2.5 و (PM(0.2 سطح و موم های کوتیکول برگ با استفاده از روش شستشو با آب و کلروفرم توسطفیلترهای کاغذی 42μm ،91 و فیلتر پلی تترا فلویورواتیلن و ترازوی دیجیتالی اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان داد بیشترین و کمترین میانگین ذرات معلق مربوط به گونه های شاه توت وبید به میزان 5/ 23 ± 32 / 190 و (μg/cm(2؛ 4/42±11/9 است. روند تجمع کل ذرات معلق سطحبرگ به ترتیب از بیشترین به کمترین به صورت شاه توت > چنار > نارون> توت> عرعر > افرا > زبان گنجشک > خرزهره > اقاقیا > ارغوان > شمشاد > بید و در موم های کوتیکول در شاه توت > نارون > چنار > توت > افرا > عرعر > اقاقیا > ارغوان > زبان گنجشک > خرزهره > شمشاد > بید به دست آمد.نتیجه گیری: نتایج حاکی از آنست که توانایی گونه های مختلف درختی در جذب ذرات به ویژگی های مورفولوژیکی، فیزلوژیکی و اکولوژیکی برگ بستگی دارد. درنهایت بین گونه های مختلف شاه توت دارای بیشترین توانایی جذب ذرات معلق است.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، ذرات معلق ، سطح برگ ، موم های اپی کوتیکول