روانسنجی مقیاس ارجحیت تجربه تفریحی سالمندان ایرانی

سابقه و هدف: تحقیقات نشان داده اند انگیزش برای سلامتی بعد مهمی در رضایت از اوقات فراغت است. بنابراین، هدف مطالعه حاضربررسی روایی و پایایی مقیاس ارجحیت تجربه تفریحی در سالمندان ایرانی می باشد.موارد و روش ها: تعداد 552 شرکت کننده ( 347 مرد، 205 زن) سالمند با دامنه سنی 60 سال به بالا از 9 استان کشور طی سال 1392 بهصورت چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیکی و مقیاس ارجحیت تجربه تفریحیبود. داده ها با استفاده از تحلیل عامل اکتشافی با چرخش واریماکس، تحلیل عامل تاییدی برای روایی سازه و همچنین ضریب همبستگیپیرسون برای روایی سازه همسانی درونی، ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی و آزمون تحلیل واریانس به منظور روایی سازه بررسی شدند.نتایج: نتایج نشان داد این مقیاس از ساختار عاملی اکتشافی قابل قبولی برخوردار است، به طوریکه 5 مولفه قابلیت عامل شدن را دارندو 17 گویه، 71/06 درصد واریانس را پیش بینی کردند. در تحلیل عامل تاییدی مدل مرتبه اول و دوم مقیاس به طور مناسبی تایید شد. همچنین، نتایج نشان داد این مقیاس در کل و در 5 عامل از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار است (آلفای کرونباخ از 0/70 تا0/92 ). به علاوه، همبستگی مثبت و معنی داری بین گویه ها با عوامل و بین عوامل با کل مقیاس وجود داشت.نتیجه گیری: تحقیق حاضر بیانگر روایی و پایایی قابل قبول نسخه فارسی مقیاس ارجحیت تجربه تفریحی در سالمندان ایرانی بود.بنابراین، از این مقیاس می توان برای اندازه گیری ارجحیت تجربه تفریحی در سالمندان ایرانی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

ارجحیت تجربه ، سالمندان ، اوقات فراغت ، روایی ، پایایی