بررسی اثر ضد رگزایی اوژنول در حلقه آیورت موش صحرایی

سابقه و هدف: رگزایی فرآیندی ضروری در تکوین محسوب می شود. اوژنول برای درمان بیماری های مختلف کاربرد فراوانی دارد. درپژوهش حاضر اثر اوژنول بر رگزایی در مدل حلقه آیورت موش صحرایی بررسی شده است.مواد و روشها: برای انجام این مطالعه تجربی ابتدا آیورت موش صحرایی در ماتریکس کلاژنی کشت داده شد و پس از مشاهده جوانه-ها نمونه ها به گروه های کنترل و تجربی (تیمار با غلظت های 1، 2، 4 و 8 میلی مولار اوژنول) تقسیم گردید؛ به طوریکه در هر غلظت سه نمونه در نظر گرفته شد. پس از طی شدن زمان 24 و 48 ساعت از انجام تیمار عکسبرداری انجام شد. و تعداد و طول انشعابات رگیتوسط نرم افزار Image J تعیین گردید. نتایج: تعداد و طول جوانه های عروقی در گروه های تجربی 2، 3 و 4 با مقادیر میانگین و انحراف معیار (1/56±171/31 میلی متر، 0/57±16/36)، (1/88±163/03 میلی متر، 1/15±11/66) و (0/59±140/35 میلی متر، 0/57±6/66) در 24 ساعت و نیز مقادیر (0/47±171/32 میلی متر، 1/15±15/33)، (0/91±134/91 میلی متر، 1/15±9/33) و (0/59±100/67 میلی متر، 1/15±2/66) در 48 ساعت بعد از تیمار با اوژنول نسبت به گروه کنترل (3/35±195/79 میلی متر، 0/57±18/66) کاهش معنی دار به صورت وابسته به دوز و زمان نشان داد (P<0/05). نتیجه گیری: اوژنول به صورت وابسته به دوز و زمان اثر مهاری بر رگ زایی در مدل حلقه آیورت موش صحرایی دارد، لذا می تواند درمطالعات مربوط به سرطان و حالات پاتولوژیک وابسته به رگ زایی مورد توجه قرار گیرد.