تعیین فراوانی دلیریوم، عوامل مرتبط و پیامدهای کوتاه مدت آن در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان شهید بهشتی کاشان و کاشانی اصفهان طی سال 1391
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 18، شماره: 1
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 442
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-18-1_010
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: دلیریوم مشکل شایع بخش های مراقبت ویژه میباشد. هدف مطالعه حاضر تعیین فراوانی دلیریوم و عوامل مرتبط با آن و نیز پیامدهایکوتاه مدت آن در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه می باشد.مواد و روشها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 270 بیمار بستری در بخش های ویژه که با نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. سطحهوشیاری با کمک ابزار ارزیابی آشفتگی وآرامش ریچموند و معیار کمای گلاسکو و دلیریوم با استفاده از ابزار بررسی گیجی (CAM-ICU) در دو نوبت صبح و عصر مورد ارزیابی قرار گرفت. عوامل مرتبط شامل خصوصیات دموگرافیک و بهداشتی، تهویه مکانیکی و طول مدت بستری وپیامدهای دلیریوم شامل طول مدت بستری، بستری مجدد، طول مدت تهویه مکانیکی و میزان مرگ و میر بودند.نتایج: در مجموع 120 (44/5 درصد) نفر دلیریوم را تجربه نمودند. جنس، سواد، سیگار، بیمار زمینه ای، جراحی، تعداد کاتتر و داروها، طول مدت بستری و تهویه مکانیکی رابطه معنی داری با ابتلا به دلیریوم داشتند. تمامی پیامدهای کوتاه مدت از قبیل بستری مجدد، طول مدت اتصال به ونتیلاتور،طول مدت بستری و مرگ و میر در بخش ویژه و بیمارستان در بیماران دلیریومی افزایش داشت. سابقه عمل جراحی، تعداد دارو و تعداد کاتتر ازعوامل پیش بینی کننده دلیریوم بودند.نتیجه گیری: دلیریوم در بیماران بخش مراقبت ویژه شیوع نسبتا بالایی داشته و همچنین در افراد دلیریومی طول مدت بستری، طول مدت اتصال بهونتیلاتور و میزان مرگ و میر افزایش یافته بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالحمید حیدری
دانشجوی کارشناس ارشد پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
منصور دیابتی
مربی، گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
سیدغلامعباس موسوی
مربی، مرکز تحقیقات تروما، بیمارستان شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان