غربالگری و شناسایی آلوآنتی بادی های گلبول های قرمز در بیماران تالاسمی ماژورمراجعه کننده به بیمارستان شفا شهر اهواز

سابقه و هدف: بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور در زمره بیماران وابسته به تزریق خون منظم می باشند که انتقال مکرر خون در آنهاعوارضی همچون گرانباری آهن، افزایش خطر بیماری های منتقله از راه خون و تولید آلوآنتی بادی علیه گلبول های قرمز اهدا کنندگان را در پی دارد.مواد و روش ها: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر بر روی 70 بیمار تالاسمی ماژور که به طور منظم تحت انتقال خون قرار گرفته بودند،انجام شد. ابتدا آزمایش غربالگری آنتی بادی های غیر منتظره بر روی سرم همه بیماران انجام شد و سپس تعیین هویت آنتی بادی بر روینمونه های مثبت از لحاظ آنتی بادی انجام پذیرفت. نتایج: از مجموع 70 بیمار، در سرم 6 بیمار آلوآنتی بادی قابل شناسایی بود (8/6 درصد) که آنتی بادی Anti-K در 3 بیمار، Anti-D در یک مورد و Anti-E نیز در یک مورد مشاهده شد. در سرم یک بیمار نیز همزمان Anti-E و Anti-D قابل شناسایی بود. 18 بیمار (25/7 درصد) تحت عمل طحال برداری قرار گرفته بودند. ارتباط معنی داری بین وجود آلوآنتی بادی و سن، جنس، وضعیت طحال، و زمان آغازاولین دریافت کیسه خون مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به شناسایی آلوآنتی بادی های علیه سیستم های گروه خونی Kell و Rh در این مطالعه (8/6 درصد)، سازگاری بین آنتی ژن های سیستم های گروه خونی Kell و Rh در اهداکننده و گیرندگان، میتواند یکی از راهکارهای مفید در جلوگیری از ایمیون شدن گیرندگان خون و تولید آنتی بادی های غیرمنتظره علیه گلبول های قرمز اهدا کنندگان گردد.

کلیدواژه ها:

آلوآنتی بادی ، تالاسمی ماژور ، تعیین هویت آنتی بادی