مقایسه ارزیابی پتانسیل ایجاد اختلالات اسکلتی عضلانی در اندام فوقانی با استفاده از روش های PULA و شاخص استرین در یک شرکت الکترونیکی تهران

سابقه و هدف : اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از کار از جمله شایع ترین بیماری های محیط های کاری هستند. این مطالعه با هدف ارزیابیو مقایسه پتانسیل ایجاد این اختلالات در اندام فوقانی کارگران یک شرکت الکترونیکی به منظور تعیین سطح ریسک انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از میان کارگران خطوط مونتاژ، 50 نمونه به طور تصادفی ساده انتخاب شد ند. جمع آوری اطلاعاتبا استفاده از روش های رولا، شاخص استرین و پرسشنامه نوردیک انجام شد . مشاغل ایمن و ناایمن تعیین شده و ریسک فاکتورهای ایجاداختلالات بررسی شدند.نتایج: بر اساس روش رولا، 52 درصد موارد دست راست و 54 درصد موارد دست چپ در سطح ریسک سه، 2 درصد موارد هر دودست در سطح ریسک 4 و در شغل 25APT درصد کار هر دو دست شاغلین در سطح ریسک 4 قرار می گیرد. طبق شاخص استرین 64 درصد موارد دست راست و 42 درصد موارد دست چپ نا ایمن هستند . همچنین، بالاترین درصد ناراحتی به ترتیب مربوط به کمر و شانه(48 درصد)، مچ دست ( 32 درصد )، گردن ( 28 درصد ) و پشت ( 24 درصد) میباشد. براساس نتایج آزمون مجذور کای بین سابقه کار و درد شانه (P=0/016) و درد پا (P=0/032) و نیز بین نتایج شاخص استرین در دست چپ و درد شانه (P=0/002) ارتباط آماری معنی دار به دست آمد. آزمون کاپا نیز توافق بین دو روش را نشان داد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد فراوانی اختلالات به ویژه درنواحی کمر ، شانه، گردن و پشت و موارد ناایمن در روش شاخص استرینو سطوح ریسک بالا در روش رولا قابل توجه می باشند.

کلیدواژه ها:

ارگونومی ، بیماری های اسکلتی عضلانی ، استرین ، روش رولا