بررسی کیفیت شیمیایی آب ورودی و خروجی دستگاه های آب شیرین کن شهر کاشان طی سال های 87-1386

سابقه و هدف: کنترل کیفیت آب آشامیدنی از نظر حفظ سلامتی و بهداشت مصرف کنندگان دارای اهمیت است. بالا بودن (Total Dissolved Solid; TDS) آب سبب ایجاد طعم و مزه نامطلوب از جمله شوری در آب می شود. یکی از روش های کاهش TDS آب استفاده از روش های غشایی همچون اسمز معکوس است. هدف از انجام این تحقیق بررسی کیفیت آب ورودی و خروجی دستگاه های آب شیرین کاشان است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی– مقطعی به مدت 6 ماه در زمستان 86 و تابستان 87 از طریق نمونه برداری از آب ورودی و خروجی دستگاه ها انجام گرفت. با توجه به حضور 16 دستگاه آب شیرین کن فعال در شهرکاشان در زمان تحقیق، در مجموع 128 مرحله نمونه برداری (64 نمونه از آب ورودی و 64 نمونه از خروجی دستگاه ها) انجام شد. بروی نمونه ها آنالیز کامل شیمیایی به جز فلزات سنگین انجام گرفت. و نتایج از طریق آزمون t زوجی مورد آنالیز آماری قرار گرفت. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که میانگین غلظت پارامترهای کیفی آب خروجی از دستگاه های آب شیرین کن برای سختی کل برابر 118 میلی گرم در لیتر، و برای TDS، نیترات، فلویور، سولفات و کلرور به ترتیب برابر 245/18، 2/46، 0/2، 24 و 68 میلی گرم در لیتر می باشد. همچنین میزان pH نیز در آب خروجی دستگاه ها بین 6/8 تا 7 واحد بود. نتیجه گیری: در مورد کیفیت آب خروجی از دستگاه ها به جز فلویور در مورد مقدار بقیه ی پارامتر ها غلظت آن ها تقریبا در حد مطلوب قرار داشت. لذا به منظور حفظ سلامتی دندان ها و جلوگیری از پوسیدگی آن ها فرآیند فلویورزنی به آب تصفیه شده بایستی مد نظر قرار گیرد. در مورد PH نیز اگر چه مقدار آن در آب خروجی دستگاه ها نسبت به آب خام ورودی تا حدودی کاهش یافته است، ولی مقدار آن در هیچ یک از دستگاه ها کمتر از حد مطلوب کیفیت شیمیایی آب آشامیدنی نبود.

کلیدواژه ها:

آلودگی آب ، تصفیه آب ، آب شیرین کن ، اسمز معکوس ، فرآیند غشایی