تاثیر قطع و ترمیم جراحی عصب سیاتیک بر روی تعداد نورون های عقده ریشه خلفی نخاع

سابقه و هدف: جهت حفظ و پایداری جسم نورون ها به دنبال آسیب به اعصاب محیطی، و از طرفی کمبود مطالعات در زمینه بررسی نورون های عقده ی ریشه ی خلفی به دنبال ترمیم جراحی عصب سیاتیک این مطالعه در جهت ارزیابی تعداد نورون های عقده ی ریشه ی خلفی نخاع به دنبال قطع عصب سیاتیک و سپس ترمیم جراحی آن بر روی موش صحرایی بالغ صورت پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه ی تجربی روی نورون های عقده ی ریشه خلفی نخاع موش صحرایی بالغ و در چهار گروه آکسو نبریده، ترمیم مستقیم پوشش عصب، ترمیم با استفاده از کانال راهنمای عصب و شم انجام گرفت. در گروه قطع عصب، عصب سیاتیک چپ در وسط ران قطع، ولی ترمیم نگردید. در گروه ترمیم پوشش عصب، عصب سیاتیک در وسط ران قطع و به روش اتصال پوشش عصب ترمیم گردید، در گروه کانال راهنمای عصب، عصب قطع شده با استفاده از کانال راهنمای عصب پیزوالکتریک و ژل کلاژن ترمیم گردید. بعد از دوازده هفته، پنجمین عقده ی ریشه ی خلفی چپ و راست (سالم) خارج و بعد از تهیه ی برش های انجمادی و رنگ آمیزی با رنگ فلورسنت هوخست، و تهیه عکس های لازم، نورون ها سالم شمارش گردید و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: بعد از سه ماه میزان نورون های سالم در گروه قطع عصب 11/2±144/2 (p≤0/001)، در گروه ترمیم پوشش عصب 15/5±189/8 (p<0/04) و در گروه ترمیم با کانال راهنمای عصب 5/6±163/9 (p<0/001) بود. نتیجه گیری: ترمیم جراحی عصب سیاتیک باعث کاهش مرگ نورون های عقده ی ریشه ی خلفی گردید، لیکن نتوانست کاملا آن ها را مهار کند. مطالعه ی در سطح مولکولی در جهت یافتن دلایل مرگ نورون های حسی به دنبال ترمیم جراحی عصب توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

عقده ی ریشه ی خلفی ، قطع عصب ، عصب سیاتیک ، ترمیم