مدیریت بر انتقال تکنولوژی یا مدیریت بر تکنولوژی انتقال در صنایع دفاعی کشور

امروزه مفهوم مدیریت تکنولوژی با مدیریت بر انتقال تکنولوژی به گونه ای آمیخته شده که فرایند اصلی آن یعنی شناسایی و انتخاب، جذب و انتقال، بهره برداری و پایش تکنولوژی در بدست آوردن تکنولوژیهای جدید از یک طرف و از طرفی انتقال تکنولوژیهای موجود به مقصدی دیگر را می توان از مهمترین وظایف مدیران تکنولوژی به حساب آورد. به این ترتیب مفهوم انتقال تکنولوژی با تکنولوژیهایی عجین گردیده است که یا در مرحله جذب هستنند و یا در مرحله واگذاری، و شاید بتوان گفت مفهوم انتقال تاکنون کمتر به تکنولوژیهایی که در مرحله بهره برداری هستند تسری یافته است. آنچه در این مقاله مورد ملاحظه قرار می گیرد نگاهی جامع تر به مفهوم انتقال تکنولوژی و به تبع آن افزایش دامنه کاربرد و مسئولیت فعالان عرصه تکنولوژی می باشد، به عبارتی کوشش بر آن است تا طیف وسیعی از ادبیات مرتبط با موضوع شامل: کوچک سازی، خصوصی سازی، زنجیره تأمین، مهندسی مجدد، مزیت های رقابتی، ادغام سازمانی، ساخت یا خرید، برون سپاری و.... را در زیر چتری از مدیریت بر تکنولوژی انتقال صنعتی مفروض دانست که همانا توسعه ای درونزا می باشد. دامنه کاربرد و جامعه عملیاتی مدیریت بر تکنولوژی انتقال در این مقوله عبارتست از کلیه کارخانجات صنایع دفاعی، پادگانها و مراکز نظامی، فرودگاهها، زندانها و..... که در اثر گذشت زمان در داخل حریم شهرها محبوس شده و الزامات گوناگونی در خارج شدن آنها از کلان شهرها تأکید دارند و بطور کلی به آنها، صنایع دفاعی اطلاق می گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تکنولوژی ، انتقال تکنولوژی ، تکنولوژی انتقال ، مکان یابی صنعتی