شیوع و علل قرمزی چشم در مراجعین به بیمارستان شهید رهنمون یزد در دو فصل تابستان و زمستان سال 1383

سابقه و هدف : قرمزی چشم علامت اصلی التهاب چشم و یکی از شایع ترین شکایات بیماران سرپایی است که می تواند نشانه طیف وسیعی ازبیماریهای چشمی از کنژکتیویت خفیف تا عفونت ها و بیماری های تهدیدکننده بینایی و یا تروما باشد. اکثر بیماریهای چشمی که با قرمزی چشمتظاهر می نمایند نسبتا خوش خیم هستند اما افتراق بین علت های جدی و پرخطر از موارد خود محدودشونده، مشکل است و گاهی عدمتشخیص و اشتباه در درمان می تواند منجر به عوارض جدی بینایی گردد. با توجه به اهمیت موضوع و تناقضات موجود در خصوص شیوعبیماری، این مطالعه به منظور تعیین شیوع و علل قرمزی چشم در مراجعین به کلینیک شهید رهنمون یزد در سال 1383 صورت گرفت.مواد و روشها : تحقیق به روش Case Series روی 400 بیمار مبتلا به قرمزی چشم طی دو فصل تابستان و زمستان (در هر فصل 200 نفرصورت گرفت. ملاک قرمزی چشم تغییر رنگ چشم و افزایش عروق ملتحمه یا اپی اسکلرا بود که با مشاهده و معاینه با اسلیت لامپ تعیینگردید. اطلاعات از طریق مصاحبه، معاینه کلینیکی و تکمیل پرسش نامه جمع آوری گرد ید و با استفاده از آزمون کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت.نتایج: بیماران از نظر سنی در سه گروه کمتر از 15 سال (18%)، 39-15 سال (51/5%) و بالای 40 سال (30/5%) قرار گرفتند. از نظر توزیع جنسی 59 درصد مبتلایان را مردان و 41 درصد را زنان تشکیل میدادند. شایعترین عل ل قرمزی چشم به ترتیب کنژکتیویت (35/8%)،تروماتیک ( 22 %) و تغییرات دژنراتیو ملتحمه (ناخنک و پینگاکولا) (15 %) بود ند. شایع ترین علت قرمزی چشم در هر دو جنس کنژکتیویت بود (p<0/01). شایع ترین علا یم همراه با قرمزی چشم، سوزش چشم (91/3%)، اشک ریزش (85/8%) وخارش چشم (68/8%) بود (p<0/01). تفاوتی بین علل قرمزی چشم در رابطه با فصل مشاهده نشد.نتیجه گیری: قرمزی چشم در مردها شایع تر از زنان است ولی تفاوتی از نظر فصلی ندارد. شایعترین علل قرمزی چشم به ترتیب کنژکتیویت،تروما و تغییرات دژنراتیو ملتحمه بود . آمو زش صحیح جهت تشخیص علل پرخطر قرمزی چشم در آینده می تواند سبب کاهش عوارض جدیبینایی گردد.