ارزیابی مقادیر مختلف ترکیب تجاری (ماریگلد ان - سی) در کنترل نماتد مولد گره ریشه Meloidogyne spp.روی انار و پسته

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 372

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PPC01_057

تاریخ نمایه سازی: 23 مهر 1398

چکیده مقاله:

در این تحقیق، بهمنظور بررسی اثر ترکیب گیاهی ماریگلد (Marigold NC) به فرم تجاری گرانول در کنترل جمعیت نماتد مولد گره ریشه، در درختان پسته و انار، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی شامل 6 تیمار و 4 تکرار در شرایط گلخانه صورت گرفت. پس از جمع آوری ریشه های آلوده پسته و انار به نماتد از باغات و تهیه جمعیت خالص نماتد روی گیاه گوجه فرنگی رقم گیلاسی در گلخانه، اقدام به تهیه نهال پسته رقم ریز بادامی و انار رقم نادری شد. نهالها به گلدانهای حاوی 4 لیتر خاک و ماسه استریل انتقال و سپس تعداد 3000 عدد تخم و لارو نماتد به گلدانهای هر تیمار اضافه شد. پس از گذشت یک هفته ترکیب ماریگلد در 3 سطح 150،200 و 300 گرم و نماتدکش کادوزافوس (راگبی) گرانول %10 به میزان 25 گرم در مترمربع در هر تیمار اضافه گردید. 3 ماه پس از تلقیح، شاخصهای مربوط به جمعیت نماتد ازجمله تعداد گره های موجود روی ریشه، جمعیت نهایی و فاکتور تولیدمثل، ارزیابی شد. نتایج حاصل از مقایسه صفات رویشی، تیمارهای شاهد آلوده با سایر تیمارها، اختلاف معنیداری را در رشد اندام هوایی، ریشه و وزن آنها نشان داد. تاثیر غلظتهای مختلف تیمار ماریگلد روی رشد رویشی گیاهان متفاوت بود. متغیرهای وابسته به جمعیت نماتد، اختلاف معنیداری بین تیمارهای آزمایش مشاهده شد. تیمارهای شاهد آلوده با بیشترین میزان آلودگی در یک گروه آماری قرار گرفتند. میانگین شاخص گال و فاکتور تولیدمثل در بیشترین غلظت ماریگلد مشابه تیمار سم بود و اختلاف معنیداری بین آنها وجود نداشت. آزمایش نشان داد در شرایط گلخانه ترکیب ماریگلد به میزان 300 گرم در مترمربع، نماتد را به خوبی کنترل و در مقایسه با سم در یک گروه آماری قرار گرفت. میزان کاهش جمعیت نماتد در بیشترین غلظت ماریگلد و سم به ترتیب86/42 و 91/02 درصد و در شاهد آلوده 91/ 76 درصد افزایش داشت. آزمایش نشان داد در شرایط گلخانه ترکیب ماریگلد به میزان 300 گرم در مترمربع، نماتد را بهخوبی کنترل و در مقایسه با سم در یک گروه آماری قرار گرفت

نویسندگان

صادق جلالی

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، سازمان تحقیقات، آموزش وترویج کشاورزی، اصفهان، ایران

مهدی نصراصفهانی

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، سازمان تحقیقات، آموزش وترویج کشاورزی، اصفهان، ایران

حسن الماسی

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، سازمان تحقیقات، آموزش وترویج کشاورزی، اصفهان، ایران

هادی کریمی پورفرد

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کهکیلویه و بویر احمد، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یاسوج، ایران