مقایسه میزان ریزنشت فیشورسیلانت در شرایط ایزوله و مدت زمان های مختلف آلودگی با بزاق در آزمایشگاه

مقدمه: از موثرترین روش های پیشگیری از پوسیدگی دندان، استفاده از فیشورسیلانت می باشد، اما استفاده از فیشورسیلانت بخاطر احتمال آلودگی با بزاق در حین کار با مشکلاتی همراه است، لذا هدف از این مطالعه ارزیابی میزان ریزنشت فیشورسیلانت در شرایط ایزوله و مدت زمان های مختلف آلودگی با بزاق و مقایسه آنها با یکدیگر بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 92 عدد دندان پرمولر سالم انسان در چهار گروه 23 تایی مورد مطالعه قرار گرفت. یک شیار عمودی در سمت باکال دندان ها ایجاد شد. در گروه اول سیلنت تراپی تحت شرایط ایزوله انجام گردید، در گروه دوم، سوم و چهارم پس از شستشوی اسید، شیار بترتیب به مدت 5، 10 و 15 ثانیه با بزاق آلوده شده و سپس خشک گردید و سیلنت روی آن قرار گرفت. سپس دندان ها 2000 دور در دستگاه ترموسیکل قرار گرفته سپس به مدت 24 ساعت در محلول فوشین غوطه ور شدند. میزان نفوذ رنگ در حدفاصل دندان و رزین پس از برش دندان ها در بعد باکولینگوالی، به کمک استریومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج در نرم افزار SPSS با ویرایش 15 با استفاده از آزمون های Kruskal-Wallis، Mann-Whitney تحلیل شد. یافته ها: در این مطالعه گروه اول با 9/60% عدم ریزنشت و بدون ریزنشت درجه چهار بهتر از دیگر گروه ها بود. به ترتیب در گروه های دوم، سوم و چهارم، ریزنشت بیشتر می شد ولی بین ریزنشت سیلنت در شرایط ایزوله و آلوده شده با بزاق به مدت 5 ثانیه تفاوت معنی داری وجود نداشت (8/0P=). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد آلودگی با بزاق پس از شستن اسید (قبل خشک کردن) به مدت 5 ثانیه مشکلی را از لحاظ ریزنشت فیشورسیلانت ایجاد نخواهد کرد.