بررسی وضعیت خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امام علی (ع) دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1396

سابقه و هدف: نارسایی قلبی، شرایطی است که قلب توانایی خود را برای تامین خون و در نتیجه اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز بافت ها از دست می دهد و به عنوان مسیر انتهایی اختلالات قلبی و از علل مرگ و میر بزرگسالان در دنیا مطرح می شود . تبعیت از رفتار های خودمراقبتی تاثیر به سزایی بر آسایش، عملکرد و فرآیند بیماری افراد مبتلا به نارسایی قلبی دارد و کسب مهارت های مراقبت از خود در این بیماران از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت خودمراقبتی در بیمارت مبتلا به نارسایی قلبی در مرکز آموزشی درمانی امام علی (ع) دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1396 به انجام رسیده است. روش جستجو: این مطالعه به صورت توصیفی - تحلیلی و مقطعی در سال 2017 بر روی 45 بیمار مبتلا به بیماری نارسایی قلبی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امام علی (ع) کرمانشاه انجام شده است. جهت گردآوری اطلاعات از چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه اروپایی رفتار خودمراقبتی بیماران نارسایی قلبی (EHFSCB) استفاده شد. پرسش ها به صورت خودگزارش دهی پاسخ داده شده و در نهایت داده ها در نرم افزار SPSS مورد ارزیابی قرار گرفته اند. یافته ها: متوسط سن واحد ها 68/2 ± 15/5 سال است، که 27 نفر زن و 30 نفر متاهل بودند. 26/6 درصد از مبتلایان سابقه فشار خون و 20 درصد مبتلا به دیابت بودند. میانگین نمره خودمراقبتی 36/68 ± 6/4 به دست آمد. بهترین رفتار های خودمراقبتی مربوط به مصرف دارو، داشتن استراحت کافی و بررسی ورم در بدن بود و کمترین پایبندی در خودمراقبتی به ورزش، وزن روزانه و رژیم غذایی بر میگشت. در نهایت نتاج نشان دادند تنها 6/7 درصد از نمونه ها سطح خودمراقبتی خوب دارند. همچنین بین سن و جنس مبتلا با میزان خودمراقبتی رابطه آماری معنادار مشاهده شد .(p-value > 0/05) نتیجه گیری: با توجه به گسترش روزافزون ابتلا به بیماری های قلبی و با توجه به کم بودن درصد خودمراقبتی در این گروه مهم از بیماران به دلیل تاثیرات سبک زندگی، وجود مطالعات در خصوص تدوبن برنامه های آموزشی، موثر به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

نارسایی قلبی ، خودمراقبتی ، سبک زندگی