بررسی روند تغییرات برخی پارامترهای رشد چغندرقند در مشهد

این تحقیق به منظور تعیین منحنی رشد چغندرقند و همچنین تغییرات کمی و کیفی آن در سال زراعی 72-71 در محل مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی استان خراسان انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. کاشت آزمایش به صورت ردیفی و با استفاده از بذر چغندرقند رقم IC (تیپ N) کشت شد. تغییرات درصد قند (S.C.)، پتاسیم (K) و ازت مضره (µ-N) در ریشه چغندرقند، طی فصل رشد مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه رشد چغندرقند انجام و شاخصهای رشد محاسبه شد. در شرایط آب و هوایی مشهد، نتایج روند رشد چغندرقند نشان می دهد که اولین چغندرقند بیست برگی در یک توده چغندرقند تیپ N حدود 63 روز بعد از سبز شدن، به وقوع می پیوندد. حداکثر شاخص سطح برگ (LAI) که معادل 3 بود، در تاریخ 11 مرداد ماه و با کسب 1376 درجه روزها رشد (GDD) تشکیل گردید. حداکثر سرعت رشد گیاه (CGR) به مقدار 55/10 گرم در مترمربع در روز (تاریخ 11/5/72) ولی حداکثر سرعت ریشه (GR-r)  به مقدار 8/6 گرم در مترمربع، در روز (25/5/72) با کسب 1576 درجه روزهای رشد به دست آمد. در اوایل رشد مقدار سدیم و پتاسیم ریشه چغندرقند نسبتا زیاد ولی درصد قندش کم بود. به تدریج با بزرگ شدن غده، املاح محلول بخصوص مقدار سدیم به حداقل رسید لکن درصد قند آن به حداکثر مقدار (حدود 18 درصد) افزایش یافت. تغییرات وزن خشک اندامهای مختلف نشان داد که در اوایل رشد تا مرحله 20 برگی چغندرقندف اکثر فراورده های فتوسنتزی در اندامهای هوایی گیاه تجمع پیدا می کند. سپس فراورده های ناشی از فتوسنتز گیاه در ریشه ذخیره ای آن انباشته می شود به طوری که تا پایان فصل رویشی، برتری وزن خشک ریشه نسبت به سایر اندامهای گیاه چغندرقند حفظ می شود.

کلیدواژه ها:

پارامترهای رشد ، چغندرقند