مقایسه تاثیر سه روش محلول پاشی، ضدعفونی معمولی و ضدعفونی همراه با پلت بذر برای مبارزه با کک چغندرقند و سرخرطومی های ریشه و دمبرگ چغندرقند در منطقه کرج

این تحقیق به مدت سه سال (۷۷-۱۳۷۵) در ایستگاه تحقیقاتی مهندس سیدعبدالرسول مطهری در کرج اجرا گردید. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با نه تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش به شرح زیر انتخاب شدند. حشره کش های ایمیداکلوپراید، فیبرونیل و آسفیت هرکدام به دو صورت ضدعفونی معمولی و ضدعفونی همراه با پلت بذر منوژرم جمعا در شش تیمار مورد بررسی قرار گرفتند. علاوه بر آنها یک تیمار به عنوان شاهد (بدون ضدعفونی و بدون محلول پاشی) به تیمار بذر منوژرم پلت شده بدون حشره کش و یک تیمار به صورت عرف محل (سمپاشی با اتریمفس ۵۰ درصد) در نظر گرفته شد. هر تکرار شامل شش خط چغندرقند به طول ۱۰ متر بود. بین تکرارها بیش از یک متر فاصله در نظر گرفته شد و هر تکرار با تابلوی مربوطه مشخص گردید. در این بررسی سه گونه از سخت بالپوشان زیان آور چغندرقند که از آفات مهم این محصول محسوب می شوند شامل : کک چغندرقند Chaetocnema tibialis Ill. ، سرخرطومی ریشه Conorrhynchus brevirostris Gyll. و سرخرطومی دمبرگ چغندرقند Lixus incanaescens Bch. مورد توجه قرار گرفتند. در مورد هر آفت درصد آلودگی (درصد بوته های خسارت دیده) تعیین و مبنای محاسبات آماری قرار گرفت. براساس محاسبات آماری انجام شده در مورد هر سه حشره زیان آور ، بین تیمارهای مورد آزمایش اختلاف آماری معنی دار انجام شده در مورد آزمایش اختلاف آماری معنی دار مشاهده شد. در مورد کک چغندرقند کمترین میزان آلودگی مربوط به تیمار شماره نه (سمپاشی با عرف محل) بود. کمترین میزان آلودگی به سرخرطومی ریشه را تیمار شماره شش (بذر پلت شده با ایمیداکلوپراید) نشان داد و کمترین میزان آلودگی به سرخرطومی دمبرگ  در تیمارهای شماره نه (سمپاشی با عرف محل) و تیمار شماره سه (بذر ضدعفونی شده با فیبرونیل) مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

محلول پاشی ، کک چغندرقند ، سرخرطومی ریشه و دمبرگ