بررسی روش مناسب تولید و کشت پروتوپلاست برای بازایی گیاه کامل چغندرقند

مهمترین جنبه های کاربردی کشت پروتوپلاست در چغندرقند شامل انتقال ژنهای جدید و تولید هیبریدهای غیرجنسی می باشد. بررسی قابلیت باززایی از کشت پروتوپلاست هدف تحقیق حاضر را در بر می گیرد.گیاهچه های کشت شده در شرایط استریل از گیاهان مادری رقم 9597 تهیه شدند. دو روش تولید پروتوپلاست بکار گرفته شد : 1) جداسازی پروتوپلاست از بافت مزوفیل برگ 2)جداسازی از کشت سوسپانسیون سلولی. پس از خالص سازی پروتوپلاست ها، کشت آنها در اولین محیط غذایی (K8P) انجام پذیرفت. میکروکالوس های حاصل به محیط های غذایی مختلف شامل MS, PGoB و محیط N6 حاوی هورمون های مختلف انتقال داده شدند. انتقال کالوس ها جهت جوانه زایی به  محیط PGoB و N6 حاوی یک میلی گرم در لیتر ژیبرلیک اسید (GA3) بنزیل آمینوپورین (BAP) منتقل شده بودند، توانایی تولید کالوس های باززا را از خود نشان دادند.

کلیدواژه ها:

کشت پروتوپلاست ، چغندرقند