ارزیابی شاخص های تحمل به خشکی و همبستگی بین آنها در لاین های چغندرقند

در بهار سال 1391، به منظور تعیین بهترین شاخص‎های کمی تحمل به خشکی در ژنوتیپ‎های چغندرقند، آزمایشی به‎صورت طرحکرت‎های خرد شده در قالب بلوک‎های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی مرحوم مطهری موسسه تحقیقات چغندرقند درکمال‎شهر کرجانجام گرفت. دو تیمار آبیاری شامل آبیاری نرمال پس از 90-80 میلی‎متر و آبیاری با اعمال تنش پس از 270 میلی‎متر تبخیر از تشتکتبخیر کلاس A در کرت‎های اصلی و 36 ژنوتیپ چغندرقند در کرت‎های فرعی قرار داده شدند. شاخص‎های حساسیت به تنش (SSI)، میانگین‎ هارمونیک (Harm)، تحمل (TOL)، بهره‎وری متوسط (MP)، پایداری عملکرد (YSI)، واکنش نسبت به خشکی (DRI)، تحمل تنش (STI)، میانگین هندسی بهره‎وری (GMP)، عملکرد (YI)، مقاومت به خشکی (DI)، تحمل به تنش تغییر یافته (MSTI)، میزان محصول محیط غیرتنش و تنش(SNPI)، تحمل به تنش‎های غیر-زیستی (ATI)، درصد حساسیت به تنش (SSPI)، و کاهش نسبی عملکرد (RDY) تعیین گردیدند. بر پایه دستورالعمل فرناندز، هشت ژنوتیپ 3، 35، 32، 5، 34، 13، 26 و 36 جزو گروه A (عملکرد بالا در شرایط نرمال و تنش) قرار گرفتند. مقایسه 16 شاخص مختلف تحمل نیز نشان داد که هفت شاخص GMP، Harm و MSTI (بر مبنای K2STI)،SNPI، STI،YI و YS توانستند هشت ژنوتیپ متعلق به گروه A را به درستی تشخیص دهند. اگرچه، مطالعه ضرایب همبستگی بین شاخص های تحمل و عملکرد شکرخام در شرایط نرمال و تنش حاکی از برتری شاخص هایSSPI،ATI، MP، TOL، GMP، STI، RDY، Harm،YI،SNPI و DI بود.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، چغندر قند ، ژنوتیپ ، شاخص های تحمل به خشکی