اثر حفر تونل در سنگ های درزه دار زیر تراز آب زیر زمینی

آب درون سنگ های درزه دار نقش مهمی در پایداری سازه های زیرزمینی مانند تونل و دالان های بزرگ ایفا می کند. نداشتن اطلاعات کافی از جریان درون ترک ها و تغییرات در وضعیت جریان ها در اثر ایجاد تونل به طور جدی تأثیر به سزایی در عملکرد تونل می گذارد. جریان آب درون تونل می تواند ساخت تونل را به تأخیر بیاندازد. با افزایش فشار آب تنش موثر کاهش یافته که در نتیجه باعث جابجایی سنگ و ناپایداری می گردد. همچنین جریان آب درون درزه های سنگ بر پوشش حفریات زیرزمینی تاثیرگذاشته که در نتیجه آن ها باید برای بار سنگ و فشار آب طراحی شوند. فرض اصلی این مقاله این است که جریان از طریق درزه های سنگ وارد تونل می شود و خود ماده سنگ نفوپذیری کمی دارد. با توجه به این فرض با مدل های انجام شده به بررسی اثر حفر تونل درون سنگ های درزه داری که در زیر تراز سطح آب زیرزمینی قرار دارند پرداخته وبا روابط محققین مختلف مقایسه گردیده و اثر عمق تونل و هندسه ترک های سنگ بررسی می گردد. نتایج نشان می دهد که عمق تونل تاثیر بسزای در میزان دبی وارد شده به تونل دارد همچنین دبی وارد شده به تونل تابعی از شکل ترک ها می باشد.

کلیدواژه ها:

تونل ، سنگ درزه دار ، جریان آب ، دبی ، تنش