بهینه سازی جدارهای خاکبرداری شده با استفاده از سیستم ترکیبی میخ کوبی و آنکور

امروزه یکی از مهمترین مسائل مهندسی عمران،پایدار سازی جداره های قائم و شیبدار خاکی می باشد.یکی از روش های پایدار سازی ترانشه ها و جداره های عمیق که در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته،استفاده از روش ترکیبی میخ کوبی و آنکور است.این روش دارای مزایای فنی و توجیه اقتصادی مناسبی می باشد.مکان قرار گیری آنکور ،مقدار نیروی پیش تنیدگی آنکور،زاویه اجرای میخ ها،طول میخ هاو شرایط ژئوتکنیکی محل از جمله عوامل تاثیر گذار بر روی طراحی و ضریب اطمینان نهایی جداره می باشد.در این مقاله سعی شده است ،مکان قرار گیری آنکورها و زاویه میخ هابا استفاده از روش اجزای محدودو به منظور تامین ضریب اطمینان مورد نیاز،بهینه سازی گردد.در این راستا روش مورد مطالعه بر روی یک پروژه موردی اعمال و مکان قرارگیری آنکور و زاویه میخ بهینه معین شده است.

کلیدواژه ها:

جدارهای ترکیبی میخکوبی وآنکور ، بهینه سازی ، روش اجزای محدود ، ضریب اطمینان