بررسی اثرات کاربرد قارچ میکوریزا و نانوذرات تیتانیوم دی اکسید بر شاخص های رشدی و فیزیولوژیکی گیاه بادرشبوDracocephalum Moldavica L

واژه میکرویز از دو کلمه یونانی mikes به معنی قارچ و ریز (Rhiza) به معنای ریشه تشکیل شده است و بیان کننده رابطه همزیستی به وجود آمده بین قارچ و ریشه گیاه، میباشد. کاربرد نانوذرات در سالهای اخیر باعث توسعه کشاورزی و بهبود رشد گیاهان شده است. به منظور بررسی اثر نانوذرات تیتانیوم دیاکسید و قارچ میکوریز روی گیاه بادرشبو Dracocephalum Moldavica L آزمایشی به صورت بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. تیمارها شامل دو سطح میکورزا: عدم کاربرد قارچ و قارچ Glomus mosseae و سه سطح نانوذره: عدم محلول پاشی نانو و محلولپاشی با غلظتهای 50 و 100 تیتانیوم دی اکسید در مرحله شش برگی بودند . نتایج نشان داد که بیشترین میزان وزن تر ریشه در گیاهان میکوریز و غلظت50 پی پی ام نانوذره تیتانیوم دی اکسید نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. وزن خشک ریشه نیز در هر دو سطح قارچ ، در تیمار 50 پی پی ام نانوذره بیشترین مقدار را نشان داد. کمترین غلظت فلاونوئید ریشه و اندام هوایی و فنل اندام هوایی در هر دو تیمار گلوموس موسه آ و بدون قارچ، در محلول پاشی غلظت 50 پی پی ام نانوذره مشاهده شد .برای فنل ریشه کمترین مقدار در تیمارهای شاهد هردو گیاهان بدون قارچ و تلقیح شده با قارچ (بدون محلول پاشی) وجود داشت. بررسی داده ها نشان داد که استفاده از قارچ میکوریز Glomus mosseae و محلولپاشی غلظت 50 پی پی ام نانوذره تیتانیوم دی اکسید اثرات مثبتی بر شاخص های رشدی و فیزولوژیکی گیاه دارویی بادرشبویه دارد.

کلیدواژه ها:

غلظت فنل ، فلاونوئید ، گیاه دارویی ، همزیستی میکوریز ، Glomus mosseae