ارزیابی کاربرد عصاره برخی از گیاهان دارویی و کلرید کلسیم بر برخی ویژگیهای میوه زردآلو رقم شاهرودی طی دوره انبارداری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 610

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAGHBANI11_459

تاریخ نمایه سازی: 20 مهر 1398

چکیده مقاله:

این تحقیق به منظور ارزیابی کاربرد عصاره برخی از گیاهان دارویی و کلرید کلسیم بر عمر انبارمانی زردآلو رقم شاهرودی در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتور اول شامل نوع عصاره گیاهی در سه سطح (عصاره گیاهان آویشن خراسانی، زیره سبز و شوید)، فاکتور دوم شامل غلظت عصاره در چهار سطح 0)، 20، 40 و 80 درصد) و فاکتور سوم شامل سه سطح استفاده از کلرید کلسیم 0)، 0/5و 1/5 درصد) بود. پس از اعمال تیمارها که به صورت غوطه وری میوه ها به مدت 15 دقیقه صورت گرفت؛ نمونه ها در محیط آزمایشگاه قرار داده شدند تا رطوبت سطحی آنها تبخیر شوند. سپس در بسته بندی سلفونی قرار داده شدند و به سردخانه با رطوبت %85 و دمای 5 درجه سانتیگراد منتقل شدند. در طول دوره انبارمانی صفات درصد کاهش وزن میوه، سفتی بافت، مواد جامد محلول و pH میوه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در روز 25 ام انباری بیشترین وزن میوه (12%/7) در تیمار 80 درصد آویشن خراسانی و 0/5 درصد کلرید کلسیم مشاهده شد. بیشترین مواد جامد محلول (0%/14) با کاربرد عصاره آویشن با غلظت 40 درصد و بدون کاربرد کلرید کلسیم مشاهده شد و بیشترین میزان pH نیز در تیمار زیره سبز با غلظت 80 درصد زیره سبز و کاربرد کلرید کلسیم 0/5 درصد حاصل شد. بطور کلی نتایج این آزمایش نشان داد بهترین تیمار برای حفظ کیفیت و افزایش عمر انبارمانی زردآلو رقم شاهرودی تیمار 80 درصد عصاره آویشن خراسانی و کاربرد 0/5 درصد کلرید کلسیم بود. بررسی روند تغییرات صفات اندازه گیری شده نشان داد که وزن میوه و سفتی بافت میوه با گذشت زمان انبارمانی کاهش و مواد جامد محلول و تا حدودی pH افزایش یافتند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سارا فرسرائی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

محمد مقدم

دانشیار گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

لیلا مهدی زاده

دانشجوی دکترای تخصصی گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد