بررسی رابطه مهارت های ارتباطی در توسعه خدمات اتوبوسرانی شهرستان ساوه

هدف از انجام این پژوهش به بررسی کارکرد مهارت های ارتباطی در توسعه خدمات سازمان اتوبوسرانی ساوه است، روش پژوهش حاضر یک روش توصیفی از نوع همبستگی می باشد و جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان و مدیران سازمان اتوبوسرانی هستند که تعداد آنها بالغ بر 150 نفر می باشد که برای جمع آوری داده ها و ایشان از روش میدانی و با توزیع پرسشنامه استاندارد مهارت های ارتباط جرابک 2004 استفاده گردیده است که از 150 پرسش نامه پخش شده تعداد 110 عدد جمع آوری گردیده، همچنین برای جمع آوری اطلاعات یا بهه گیری مطلوب تر از مطالعات کتابخانه ای و از نظرات کارشناسان رشته مدیریت استفاده گردیده. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شده که در آمار توصیفی از جدول، نمودار و میانگین و انحراف استاندار و در روش استنباطی از روش رگرسیون (ضریب همبستگی دو متغیر پیرسن) بدست آمده. از آنجائی که سطح معنی داری آزمون همبستگی بین متغیرهای گوش کردن، تنظیم عواطف، درک پیام، بینش پیام، بینش مدیر و قاطعیت مدیر و توسعه خدمات سازمان اتوبوسرانی کمتر از 0/05 است بنابراین می توان با اطمینان 99 درصد گفت بین متغیر های گوش دادن- تنظیم عواطف- درک پیام – بینش مدیر- قاطعیت مدیر با توسعه خدمات سازمان اتوبوسرانی رابطه معنا داری وجود دارد. ضمنا با توجه به مقدار مثبت رابطه ضریب همبستگی این رابطه مثبت می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون فرضیه های تحقیق توسط نرم افزار spss و تعیین میزان معنی داری محاسبات هر آزمون تفسیر گردیده است که چنانچه در آن سطح معنی داری محاسبه شده کمتر از آلفای مورد نظر تحلیل یعنی 0/01 در سطح اطمینان 0/99 و 0/05 در سطح اطمینان 95 % باشد، فرض صفر (عدم رابطه) حذف می شود و فرض آماری (وجود رابطه معنی دار) میان دو متغیر تائید می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، توسعه خدمات ، بینش مدیر ، تنظیم عواطف ، درک پیام ، قاطعیت مدیر ، گوش دادن