سنجش غلظت فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم درعضله ماهی های هوور، شیر و تیلاپیا در شهرستان جیرفت

چکیده زمینه و هدف: فلزات سنگین به دلیل قابلیت تجمع زیستی در بدن ماهیان، می­توانند خطر جدی برای امنیت غذایی محسوب شوند. از این رو با توجه به نقش مهمی که ماهی­ها در تغذیه انسان دارند، بررسی غلظت فلزات سنگین در بخش خوراکی ماهی ضروری به نظر می­رسد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت تجمع یافته عناصر سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافت عضله ماهیان هوور، شیر و تیلاپیا در شهرستان جیرفت انجام گرفت.   مواد و روش­ها: به منظور بررسی غلظت فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافت عضله 3 ماهی شیر، هوور و تیلاپیا، تعداد 20 عدد از هر ماهی به صورت تصادفی از ماهی­ فروشی­های شهرستان جیرفت در زمستان 1396 تهیه شد. نمونه­ها به روش هضم اسیدی آماده شدند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس اس، ورژن 19 و آزمون های تجزیه واریانس و تی (تک گروهی) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: بین میزان تجمع فلزات سرب و کادمیوم در بافت عضله شیر، هوور و تیلاپیا اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05> p). میزان تجمع سرب در ماهیان شیر، تیلاپیا و هوور به ترتیب 0/07±0/19، 0/66±0/81 و 0/43±0/47 و غلظت کادمیوم نیز در ماهی شیر، هوور و تیلاپیا به ترتیب 0/26± 0/49، 0/22±1/35 و 0/23±1/52 میکروگرم بر گرم به دست آمد، اما بین میزان تجمع جیوه در بافت عضله این سه ماهی اختلاف معنی­داری مشاهده نشد (0/05≤p). نتیجه­گیری: غلظت جیوه در بافت عضله ماهیان مورد بررسی پایین­تر از استاندارد جهانی بود، اما غلظت دو فلز کادمیوم و سرب در بافت ماهیان تیلاپیا و هوور بالاتر از استاندارد جهانی بود. نوع مقاله: مقاله پژوهشی کلید واژه­ها: جیرفت، زنجیره غذایی، فلزات سنگین، کادمیوم

کلیدواژه ها:

زنجیره غذایی ، جیرفت ، کادمیوم ، فلزات سنگین