شیوع سرمی هیداتیدوز در مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی- درمانی شهر همدان در سال 1396

سابقه و هدف: هیداتیدوز یکی از مهمترین عفونتهای کرمی مشترک انسان و حیوان است که در مناطق اندمیک یک معضل بهداشتی- اقتصادی میباشد. در این ارتباط، هدف از مطالعه حاضر برآورد میزان خطر آلودگی به هیداتیدوز و مواجهه با انگل در شهر همدان است. مواد و روشها: مطالعه توصیفی - مقطعی حاضر در ارتباط با 1000 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی - در مانی ه مدان در سال 1396 صورت گر فت . پس از نمو نه برداری و ث بت اطلا عا ت جمعیت شناختی، نمونه ها از نظر وجود آنتیبادیImmunoglobulin G IgGضد اکینوکوکوس با استفاده از روش الایزا مورد سنجش قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون دقیق Fisher انجام شد. یافته ها: از مجموع شرکت کنند گان در این مطالعه ، چهار نفر0.4 درصد دارای آنتیبادی ضد اکینوکوکوس بودند که از این تعداد دو نفر زن و دو نفر مرد بودند. همچنین از افراد سرم مثبت دو نفر در روستا و دو نفر در شهر سکونت داشتدن . لازم به ذکر است که99.1درصد از شرکت کنندگان در مطالعه از بیماری کی ست هیداتید آگاهی ندا شتند. از سوی دیگر، سه نفر از افراد سرم مثبت در میان گروه هایی بودند که سابقه تماس با سگ داشت ند 29.3 درصد و سبزیجات خام مصرفی خود را فقط با آب شستشو میدادند36.2 درصد نتیجه گیری: شیوع سرمی هیداتیدوز در افراد تحت مطالعه در این منطقه از شیوع کمتری نسبت به سایرمناطق کشور برخوردار است؛ اما با توجه به بومیبودن این عفونت در منطقه و اهمیت بهداشتی و اقتصادی آن، اجرای برنامه های کنترل و پیشگیری از عفونت میتواند کمک شایانی به کنترل و کاهش آلودگی به این عفونت در کشور نماید

کلیدواژه ها:

اکینوکوکوس گرانولوزوس ، کیست هیداتید ، همهگیرشناسی سرمی