مقایسه عملکرد فرایند شناورسازی با هوای محلول در حذف آنیلین و پن یسیلین G از محیط های آبی

مقدمه: حضور آنتی بیوتیک ها به علت سمی بودن و پایدار بودن و همچنین ترکیبات آلی به عنوان یک ترکیب سخت تجزیه پذیر در آبهای سطحی و پساب بسیاری از صنایع وجود دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین کارایی فرایند شناورسازی با هوای محلول در حذف آنیلین و پن یسیلین G از محی طهای آبی بود. روش کار: این مطالعه از نوع کاربردی_تجربی است که در آن از پایلوت شناورسازی با هوای محلول، در مقیاس آزمایشگاهی استفاده گردیده است. تاثیر پارامترهای موثر در فرآیند شناورسازی با هوای محلول، شامل غلظت ماده منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید 10 ، 20 ، 30 ، 40 و 60 میل یگرم بر لیتر(، زمان لخته سازی ) 5، 10 ، 15 و 20 دقیقه ، زمان شناورسازی 5، 10 ، 15 و 20 ثانیه( و فشار اشباع ) 3،5 / 3، 4 و 4/5 اتمسفر( بر میزان کاهش پن یسیلین G و آنیلین مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که فرایند شناورسازی با هوای محلول م یتواند پارامترهای پن یسیلین G و آنیلین را به ترتیب به میزان 45 / 67 % و 95 % در pH= 6 غلظت اولیه پن یسیلین G معادل 25 میلی گرم در لیتر و غلظت اولیه آنیلین معادل 200 میلی گرم در لیتر، زمان لخته سازی 10 دقیقه، زمانشناورسازی 20 ثانیه، فشار اشباع 4 اتمسفر و غلظت 20 میلی گرم بر لیتر PAC کاهش دهد. نتیجه گیری: فرایند شناورسازی با هوای محلول م یتواند روش موثری برای حذف آنیلین و پنی سیلین G از محی طهای آبی باشد.