پیش بینی رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی دانش آموزان دختر

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی دانش آموزان دختر بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1397-1396 به تعداد 82099 نفر دختر بودند. تعداد 400 نفر از این دانش آموزان به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه های رفتارهای خود ناتوان ساز جونز و رودوالت ( 1982 )، اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد و پاریس ( 2004 )، تاب آوری کانر و دیویدسون ( 2003 ) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر ( 2005 ) پاسخ دادند. داده های نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی با رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (P<0/01). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 70/7 از کل واریانس رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی به وسیله اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی سهم معنادار در رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی دارد.

کلیدواژه ها:

رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی ، اشتیاق تحصیلی ، تاب آوری ، تحمل پریشانی