جایابی و تعیین اندازه بهینه DG مبتنی بر ضرایب حساسیت پخش بار و الگوریتم PSO برای مدیریت پرشدگی در سیتسم های قدرت تجدید ساختار شده و تاثیر آن بر ظرفیت انتقال در دسترس

این مقاله، به نقش تولیدات پراکنده در مدیریت پرشدگی خطوط انتقال و تاثیر آن بر ظرفیت انتقال موجود در بازار برق تجدید ساختار شده می پردازد. شاخص عملکرد در خطوط پربار با توجه به تزریق شین ها برای رتبه بندی شین بارها درنظر گرفته می شود. ضریب حساسیت جهت تخصیص ژنراتور پراکنده با درنظر گرفتن همزمان کمک رسانی به پرشدگی و امنیت ولتاژ، ارایه شده است. ظرفیت های جدید تولیدی برای DG هایی که به این شین بارها متصل هستند توسط الگوریتم PSO و در محیط متلب با هدف بالا بردن عملکرد سیستم با کاهش تلفات سیستم و حفظ پروفیل ولتاژ در شین هیا مختلف به نزدیک ترین مقدار نامی آن محاسبه می شود. به حداکثر رساندن رفاه اجتماعی هدف حالت کار عادی است در حالی که به حداقل رساندن جبران سازی تولید برای برنامه ریزی مجدد و بهره برداری سمت بار نیز در حالت پیشماند مورد هدف است. همچنین نشان داده شده است که روش مورد مطالعه می توان برای حذف پرباری خطوط در شرایط طبیعی و پیشامد به شیوه ای مطلوب، کمک کند. این بهبود از نظر قابلیت انتقال مورد مطالعه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مدیریت پرشدگی خطاط انتقال ، ضرایب حساسیت ، الگوریتم PSO ، جایابی و تنظیم ATC ، DG