تعیین نقش پارادایم حکمروایی مطلوب در روستاها نمونه موردی؛ روستاهای دهستان کلخوران استان اردبیل

با به کارگیری پارادایم حکمروایی مطلوب در مدیریت روستاها می توان سطح کیفیت زندگی ساکنان را تا حد بسیار ایده آل افزایش داد و باعث پویایی جریان مادی و معنوی عدالت اجتماعی در سطح روستاها شد. ولی امروزه نقش حکمروایی در سطح روستاها به دلایل از جمله عدم مشارکت ساکنان در اجرای امور، سیاست های بخشی نگر و از بالا به پایین، تکثرگرایی مدیریت ها، موازی کاری ارگان ها و ... بسیار کمرنگ می باشد از اینرو با توجه به مطالب ذکر شده، این تحقیق بر آن است تا میزان تحقق شاخص های حکمروایی مطلوب را در مدیریت مجموعه روستاهای ادهستان کلخوران واقع در پیرامون شهر اردبیل مورد آنالیز قرار داده و مشخص کند که وضعیت مدیریت روستایی طبق شاخص های حکمروایی مطلوب در کدام یک از روستاهای مجموعه بیشترین و کمترین تاثیر را برجای گذاشته و مقایسه نسبت این اثرات چگونه است. این تحقیق دارای ماهیتی همبستگی و شیوه مطالعه توصیفی - تحلیلی و میدانی میباشد و جهت جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی و پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه برای ساکنان روستاهای (گیلانده، تازه کند شریف آباد، آق چه کند و سامیان) بهره گرفته شده است. داده های مفید به دست آمده حاصل پیمایش میدانی براساس طیف لیکرت، رقومی سازی گردید و در راستای پردازش داده ها و شاخصهای مورد مطالعه از نرم افزار spss و آزمونهای مان وایتنی، کروسکال والیس و دورهای والد - ولفوویتز استفاده شد. داده های استنباطی نشان میدهد که وضعیت حکمروایی مطلوب مدیریت از دیدگاه ساکنین روستاهای گیلانده، تازه کند شریف آباد (متوسط) و از دیدگاه ساکنین روستاهای آق چه کند و سامیان (میل به پایین) می باشد.

کلیدواژه ها:

پارادایم حکمروایی ، مدیریت روستایی ، دهستان کلخوران.