کیفیت میکروبی آب شرب شهرستان بهبهان در سال 1397

زمینه و هدف: آب شرب با کمیت و کیفیت مطلوب برای ادامه حیات بشر ضروری است. اولین اقدام در شناخت سلامت و کیفیت آب، بررسی پارامترهای میکروبی آب شرب است. کیفیت میکروبی آبهای آشامیدنی بر اساس حضور یا عدم حضور میکروارگانیسمهای شاخص (عمدتا باکتریهای کلیفرم) تعیین می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان کیفیت میکروبی آب شرب شهرستان بهبهان در سال1397 می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، نتایج آزمایش تعداد 1068 نمونه گرفته شده توسط مراکز بهداشتی شهرستان بهبهان در سال 1397 تجزیه و تحلیل شد. به منظور ارزیابی کیفیت آب شرب، معیارهای کل کلیفرم، کلیفرم گرماپای، کلر باقیمانده، کدورت، و pH مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایشات میکروبی کل کلیفرم و کلیفرم گرماپای با روش تخمیر 5 و 9 لوله ای انجام و سایر معیارها نیز مطابق روشهای استاندارد سنجش می شدند. برای تحلیل دادها از برنامه SPSS-23 استفاده شد.یافته ها: از 668 نمونه گرفته شده در مناطق شهری بهبهان، 100 درصد فاقد کل کیفرم و کلیفرم گرماپای بودند و از 400 نمونه گرفته شده در مناطق روستایی، 95 درصد 380) نمونه) فاقد کل کلیفرم و 99,25 درصد 397) نمونه) فاقد کلیفرم گرماپای بودند. بطور کلی، به جزء کدورت و کلر باقیمانده در مناطق روستایی، 100 درصد سایر معیارهای سنجش شده در مناطق شهری و روستایی در محدوده استاندارد سازمان جهانی بهداشت (WHO) بودند. کدورت در 5.5 درصد و کلرباقیمانده در 4,25 درصد از کل 400 نمونه روستایی خارج از حد استاندارد WHO بود. بطور کلی، میانگین معیارهای کلر باقیمانده، کدورت، و pH آب شرب شهرستان به ترتیب 0/3 0/04 ppm، 3/1 2/2 NTU، 7/2 0/5، بود. اختلاف این معیارها در مناطق شهری و روستایی از نظر آماری معنی دار نبود .(P<0/05)نتیجه گیری: مطابق رهنمود سازمان جهانی بهداشت در سال 2006 برای ارزیابی سلامت میکربی آب، می توان نتیجه گرفت کیفیت میکروبی آب شرب شهرستان بهبهان در محدوده عالی قرار دارد. با این حال، برای کاهش تعداد کل کلیفرم و کلیفرم گرماپای در روستاهای شهرستان بهبهان توصیه می گردد کلرزنی مرتب و تعویض لوله های فرسوده انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

آب شرب ، کلیفرم گرماپای ، کیفیت میکروبی