بررسی میزان فرسودگی شغلی در کارکنان فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی نیشابور

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 416

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC12_215

تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : فرسودگی شغلی در میان شاغلان در بخش های درمانی مختلف از جمله افرادی که در اورژانس پیش بیمارستانی و فوریت های پزشکی فعالیت می کنند، به دلیل وضعیت بحرانی بیماران، تعداد غیر قابل پیش بینی آسیب دیدگان و ماموریت های اعزامی و نیز تجربه موقعیت های استرس زا شایع تر است. از آنجا که فرسودگی شغلی باعث اثرات منفی در فرد و نیز در کیفیت مراقبت از ارباب رجوع تاثیرات به سزایی دارد، این مطالعه با هدف بررسی میزان فرسودگی شغلی در کارکنان فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی نیشابور انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود. 100 نفر از کارکنان فوریت پزشکی شاغل در پایگاه های شهری و جاده ای دانشگاه علوم پزشکی نیشابور به روش نمونه گیری تصادفی در این مطالعه شرکت کردند. فرسودگی شغلی با استفاده از پرسشنامه استاندارد فرسودگی Maslach ارزیابی و امتیازات حاصل با نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد از لحاظ دفعات، میانگین نمره فرسودگی شغلی کارکنان در بعد خستگی هیجانی 13/98±4/60 (متوسط)، در بعد مسخ شخصیت 10/88±2/71 (متوسط) و در بعد احساس عدم موفقیت فردی 25/25±5/38 (متوسط) بوده است. در این مطالعه طبق آزمون آماری پیرسون، ارتباط معناداری بین فرسودگی شغلی با سابقه کاری 0/002=P، مقطع تحصیلی (P = 0/000) و مدرک تحصیلی (P 0/044=) وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، در صورت عدم انجام اقدامات لازم در جهت مدیریت فرسودگی شغلی و کاهش میزان استرس های شغلی، میزان فرسودگی و استرس ها رشد صعودی نامطلوبی خواهد گرفت. در این راستا می بایست از یک سری برنامه های مدیریتی از قبیل افزایش حقوق و مزایا، حمایت های مادی و معنوی، بسته های حمایتی از جمله سبد کالای خانوار و نیز برگزاری دوره های مشاوره و مهارت آموزی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، پرسشنامه فرسودگی شغلی Maslach ، پرسنل فوریت های پزشکی

نویسندگان

فاطمه ابارشی

عضو هیئت علمی گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، ایران

فاطمه سلیمی

دانشجوی کارشناسی مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، ایران

محمدحسن کوثری

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، ایران

سیدرضا رباطی

دانشجوی کاردانی فوریت های پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، ایران