اپیدمیولوژی بیماری سل ریوی و خارج ریوی در استان چهارمحال و بختیاری طی سال های 1396-1386

زمینه و هدف: سل یکی از بیماری های عفونی بسیار شایع در جهان است که باعث گرفتاری اعضاء مختلف بدن از جمله ریه ها می گردد. در حال حاضر یکی از دلایل مهم مرگ و ناتوانی به خصوص در کشورهای در حال توسعه محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اپیدمیولوژی بیماری سل در استان چهارمحال و بختیاری طی سال های 1396-1386 است.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی بر روی داده های ثانویه به منظور بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک بیماری سل طی سال های 1396-1386 می باشد. متغیرها شامل جنسیت، سن، محل سکونت، شغل، سطح تحصیلات، نوع بیماری سل، محل ابتلا، سابقه زندانی، نتیجه درمان و سابقه تماس با بیمار سلی، جمع آوری گردید و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-.22 توسط آماره های توصیفی و آزمون کای دو، آزمون T با سطح معناداری 0/05 مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: تعداد بیماران مورد بررسی 342 نفر می باشد که % 63/2 دچار سل ریوی و % 36/8 غیر ریوی بوده است از این تعداد % 51/2 زن و % 48/8 مرد بودند. میانگین سنی بیماران 49/79 21/66 سال بوده است. % 53/2 ساکن شهر و % 46/8 در روستا سکونت داشتند. % 1/2 بیماران آلوده به ویروس HIV بودند و نیز % 17/5 سابقه تماس با بیماران سلی را داشتند. شایعترین محل ابتلا به سل غیر ریوی، سل لنفاوی (% 32/5) بود. بین ابتلا به بیماری با شغل، ملیت، سطح تحصیلات، نتیجه درمان و نوع سل ارتباط آماری معناداری مشاهده شد .(p=0/0001) همچنین بین جنس و نوع بیماری ارتباط معنادار مشاهده نشد (p=0/83)نتیجه گیری: با توجه به اینکه در مطالعه حاضر اکثر بیماران دچار سل ریوی بودند مهمترین راه پیشگیری از عفونت و بیماری سل، کشف منابع انتشار عفونت و بیماری (بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت) از طریق غربالگری، آموزش، درمان به موقع و کامل این بیماران می باشد.

کلیدواژه ها:

اپیدمیولوژی ، سل ، چهارمحال و بختیاری