مقایسه روند زمانی منفی شدن اسمیر خلط بیماران مسلول تحت درمان با داروهای ترکیبی و مجزا و عوامل موثر بر آن

زمینه و هدف: در درمان بیماران مسلول هر چه دارو موثر تر و زمان منفی شده اسمیر خلط کوتاه تر باشد، دوره انتقال بیماری کوتاه تر و کنترل بیماری در جامعه اسان تر خواهد بود. داروهای ترکیبی با دوز ثابت و داروهای مجزا دو رژیم مطرح در درمان بیماران بیماران مسلول می باشند. هدف ما در این پژوهش مقایسه روند زمانی منفی شدن اسمیر خلط در بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت تحت درمان با داروهای ترکیبی و داروهای مجزا بوده است.روش کار: این کار آزمایی بالینی تصادفی شده برروی 331 نفر از بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت انجام شد. تخصیص تصادفی بیماران با استفاده از جدول اعداد تصادفی انجام و گروه مداخله با داروهای ترکیبی و گروه غیر مداخله با داروهای مجزا درمان شدند. روند زمانی منفی شدن اسمیر خلط بیماران در پایان ماه های دوم، سوم، چهارم و ششم با استفاده از رگرسیون کاکس بسط داده شده مقایسه و تحلیل شد.یافته ها: میزان تبدیل اسمیر خلط در پایان ماه های دوم، سوم و چهارم پس از شروع درمان در گروه های مداخله و شاهد به ترتیب70/23 درصد در مقابل 76/47 درصد و 54 درصد در مقابل 67/24 درصد و 33/33 درصد در مقابل 68/75 درصد بود .(p> 0/05) متغیرهای استعمال دخانیات، وابستگی به مواد مخدر و بار باسیلی نمونه خلط تشخیصی بر زمان منفی شدن اسمیر خلط در دو گروه درمانی تاثیر گذار بودند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از عدم تفاوت در کارایی دو رژیم دارویی ترکیبی و مجزا در درمان بیماری سل از لحاظ مدت زمان لازم برای منفی شدن اسمیر خلط بیماران پس از شروع درمان است.

کلیدواژه ها:

بیماری سل ، داروهای ترکیبی ، داروهای مجزا