بررسی پنج ساله علل مرگ مادران باردار درحوزه بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

زمینه و هدف: مرگ و میر مادران باردار یکی از مهمترین شاخصهای سلامت یک جامعه است و عدم دسترسی مادران به مراقبتهای مطلوب و استاندارد، عدم شناسائی موارد خطر دردوران پیش ، حین و پس از زایمان و عدم انجام اقدامات لازم در حین موارد خطر می تواند این شاخص را تحت تاثیر قرار دهد..هدف مطالعه حاضر بررسی موارد مرگ و میر مادران باردار به علل مختلف طی سالهای 1392 لغایت 1396 در دانشگاه شهید بهشتی می باشد.روش کار: این مطالعه بصورت مقطعی و توصیفی انجام شد و کلیه مرگ های مادران باردار در سالهای 92 لغایت 96 که به علل مختلف در محدوده پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اتفاق افتاده بود مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات از پرسشنامه وزارتی (فرمهای پرسشگری مرگ مادر) جمع آوری گردید.یافته ها: تعداد مرگ و میر مادران باردار به علل مختلف 76 مورد بود. بیشترین وقوع مرگ (34/5%) در محدوده سنی 31 تا 35 سال مشاهده شد، بیشترین مقطع فوت(%(71/1 مربوط به پس از زایمان 54) نفر) و کمترین(%(28/9 مربوط به حین بارداری 22) نفر) بود و با بررسی عوامل منجر به فوت بیشترین علت 14/5درصد خونریزی و پره اکلامپسی با %10/5 دومین عامل فوت و سندرم هلپ و بیماری قلبی با %5/3 سومین علت فوت مادران بود.و همچنین %77/8 مادران زایمان کرده که فوت نمودند سزارین شده و %22/2 زایمان طبیعی نمودند.نتیجه گیری: بیشترین مرگ مادران باردار در قطعم پس از زایمان خصوصا زایمان سزارین بوده است. در این مطالعه نیز بیشترین فوت مادران بررسی شده در حوزه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز پس از انجام زایمان سزارین اتفاق افتاده است که بیانگر لزوم کنترل و نظارت پس از سزارین بوده و لازم است در جهت ترویج زایمان طبیعی برنامه ریزی بنیادی در سطح کشور صورت گیرد. همچنین شناسائی عوامل منجر به فوت به منظور کاهش مرگ و میر مادران باردار ضروری است و می بایست به عنوان یک الویت درکشور مورد توجه برنامه ریزان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مادران باردار ، مرگ و میر ، علل منجر به فوت