مقایسه پیامدهای زایمانی در زنان نخست زا در دو گروه آمنیوتومی زودرس و دیررس: یک کارآزمایی

مقدمه: آمنیوتومی معمولا برای القاء یا تقویت لیبر به کار می­رود و اگر زمان آن مناسب باشد، می­تواند بر پیشرفت لیبر تاثیر گذارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه پیامدهای زایمانی در زنان نخست زا در دو گروه آمنیوتومی زودرس و دیررس انجام شد. روش­کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 96-1395 بر روی 70 زن باردار نخست زا مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امام علی (ع) آمل انجام شد. زنان باردار نخست زا با شروع لیبر خودبه خودی به دو گروه آمنیوتومی زودرس (کمتر یا مساوی 4 سانتی متر) و آمنیوتومی دیررس (بیشتر از 4 سانتی متر) تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها، چک لیستی شامل مشخصات واحدهای پژوهش، فرم پارتوگراف و ارزیابی مراحل اول، دوم، سوم زایمان و نوزاد بود. مشخصات فردی، تزریق اکسی توسین، مراحل زایمان و نمره آپگار نوزاد از طریق این ابزارها گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون­های تی مستقل و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: دو گروه از نظر میانگین طول مدت مرحله اول (001/0p<) و دوم زایمان (025/0=p) اختلاف معنی داری داشتند. مدت مرحله اول زایمان در گروه آمنیوتومی زودرس و مدت مرحله دوم در گروه آمنیوتومی دیررس طولانی تر بود، اما دو گروه از نظر میانگین طول مدت مرحله سوم زایمان تفاوت آماری معنی داری نداشتند (078/0=p). نمره آپگار نوزادان در دقیقه اول و پنجم در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (1=p). نتیجه گیری: اگرچه آمنیوتومی زودرس و دیررس بر پیامد­های نوزادی تاثیر یکسانی داشتند، اما آمنیوتومی دیررس (استاندارد) در زنان نخست زا مدت لیبر را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

آمنیوتومی ، پیامد زایمانی ، زنان نخست زا