بررسی مسائل و مشکلات آموزشی افزایش کارایی کلاسهای چندپایه به روش دلفی و معادلات ساختاری

کلاسهای چندپایه یکی از روشهای مورد استفاده در آموزش دوره های ابتدایی در مناطق دور افتاده و روستایی می باشد که از مشکلات متعددی رنج می برند این مقاله با هدف بررسی مسائل و مشکلات آموزشی کلاسهای چندپایه و ارائه راهکارهایی برای ارتقاء سطح کارایی آن به روش دلفی و در سه دور مختلف انجام شده است این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاط روش انجام تحقیق توصیفی-پیمایشی بوده و اعضای پانل آن مرکب از 271 نفر از معلمان کلاسهای چند پایه شهرستانهای هشترود و چاورایماق می باشند ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بوده و کلیه مولفه ها و شاخصهای آن با استفاده از نظر پانل تخصصی به دست آمده است و داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار لیزرل و روش معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل عاملی تائیدی نشان می دهد که در بین عوامل آموزشی، مولفه منابع آموزشی مهمترین مشکل و عدم تطابق معلمان با محیط کم اهمیت ترین مشکل می باشد. نتایج حاصل از آزمون مدل در حالت استاندارد نشان میدهد که مولفه های نبود برنامه های بلندمدت و عدم وجود مکان مناسب دارای بالاترین ضریب همبستگی و منابع آموزشی دارای کمترین ضریب همبستگی با عوامل آموزشی میباشند.همچنین عوامل آموزشی داری تاثیر مستقیمی برابر با 1,03 بر کارایی کلاسهای چندپایه دارد و این در حالی است که عوامل آموزشی دارای تاثیر غیرمستقیمی برابر با .77 و از طریق جو مدرسه بر کارایی کلاسهای چندپایه دارد.

کلیدواژه ها:

کلاس چندپایه ، عوامل آموزشی ، جو مدرسه ، کارایی کلاسهای چندپایه