تاثیر کودهای بیولوژیک و نانو بر رشد و عملکرد نخودفرنگی (.Pisum sativum L)

به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک و نانو بر رشد و عملکرد نخود فرنگی یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرحبلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه شرکت تولید بذر در شهر گرمی در سال 1395 به اجرا درآمد، فاکتورهایآزمایش شامل دو نوع کود نانو شامل بور در سه سطح صفر، 2 و 4 در هزار و کود نانو مولیبدین در سه سطح صفر، 1 و 2در هزار و محلول پاشی سه نوع سویه های مختلف باکتری سودوموناس با عناوین (P24-P25-P32) بودند و گیاهان شاهدنیز با آب مقطر محلول پاشی شدند. تمامی تیمارها در فاصله 6 هفته بعد از کاشت اعمال شدند و صفات ارتفاع بوته،انشعابات جانبی، وزن هزار دانه، عملکرد بوته، وزن خشک بخش هوایی، وزن خشک ریشه، دانه در غلاف اندازه گیری شدند.نتایج نشان داد که اثر کودهای نانو و باکتری های محرک رشد در صفات مورد مطالعه در سطح 1 درصد معنی دار بود و اثرمتقابل تیمارها تنها در صفات وزن هزار دانه در سطح 1 درصد اختلاف معنی داری با یکدیگر نشان دادند. مطابق بامقایسه میانگین ها، بالاترین عملکرد بوته در گیاه نخودفرنگی به میزان (34/14 گرم) در تیمار کود نانو بور 2 در هزار وکمترین عملکرد نیز به شاهد (20/49 گرم) تعلق گرفت. در مورد صفت هزاردانه نیز در بررسی تکی تیمارها، تیمارکود نرانو مولیبدین 1 در هزار و تیمار شاهد به ترتیب بیشترین و کمترین وزن هزار دانه (334/54 و 267/47 گرم) را بدست آوردندهمچنین اثر متقابل باکتری سودوموناس × کودهای نانو در سطح احتمال یک درصد روی وزن هزار دانه معنی دار شدند.بطوری که ترکیب تیمار سویه P25 سودوموناس همراه کود نانو مولیبدین 1 در هزار بیشترین وزن (352/18 گرم)رابدست آورد. نتیجه کلی آزمایش نشان میدهد که برای داشتن عملکرد بالا با وزن هزاردانه بیشتر ترکیب تیمارهای کودنانو بور 2 هزار، کود نانو مولیبدین 1 در هزار و سویه P25 سودوموناس بهترین گزینه می باشد.

کلیدواژه ها:

باکتری های محرک رشد ، شاخص های رشدی گیاه ، کودهای زیستی