اثر نانواکسید مس بر منابع مختلف پروتئین گیاهی با استفاده از روشهای آزمایشگاهی

به منظور بررسی اثر نانو اکسید مس بر پروتئین های گیاهی، از روش آزمون گاز در سه تکرار استفاده گردید. تیمارهای آزمایشی شاملسه سطح نانو ذرات اکسید مس (صفر، 30 و 60 قسمت در میلیون) و سه منبع پروتئین گیاهی (کنجاله سویا، کنجاله کلزا و کنجالهپنبه دانه) بودند. در این پژوهش، بیشترین و کمترین مقدار قابلیت هضم ماده آلی (DOM) ، اسیدهای چرب زنجیر کوتاه (SCFA) ،انرژی قابل متابولیسم (ME) و پروتئین میکروبی (MP) به ترتیب مربوط به کنجاله سویا و کنجاله پنبه دانه بود. اگرچه، بیشترینمقدار پتانسیل تولید گاز (A) درسطوح مختلف نانو اکسید مس (صفر، 30، 60 قسمت در میلیون) به ترتیب برابر با 191/30،210/46 و 227/15 میلی لیتر به ازای گرم ماده خشک مربوط به کنجاله سویا بود، بیشترین مقدار ثابت نرخ تولیدگاز (c) و فاز تاخیر(Tlag) ازکنجاله کلزا دریافت شد.اگرچه، کمترین مقدار فاز تاخیر از کنجاله سویا برآورد گردید. بنابراین نتایج نشان داد که افزودننانو اکسید مس در هر سه سطوح به میزان گاز تولیدی جزء در برخی فراسنجه های تولید گاز و فراسنجه های تغذیه ای، تاثیرمعنی داری نداشت.

کلیدواژه ها:

آزمون گاز ، روش های آزمایشگاهی ، منابع پروتئین گیاهی ، نانو اکسید مس