بررسی شیوع سرمی آلودگی به ویروس طاعون نشخوارکنندگان کوچک در گوسفند و گاو دراهواز

  زمینه مطالعه: طاعون نشخوار کنندگان کوچک یک بیماری حاد و به شدت واگیردار نشخوارکنندگان کوچک می باشد. این بیماری با تب بالا، ترشحات چشم و بینی، پنومونی، نکروز و اولسر غشاهای مخاطی و التهاب دستگاه گوارش که به اسهال شدید ختم می شود، مشخص می گردد. هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع سرمی آلودگی به ویروس طاعون نشخوارکنندگان کوچک درگوسفندان و گاوهای شهرستان اهواز بود. روش کار: از 100راس گوسفند و 100 راس گاو که در مجاور هم نگه داری می شدند، از مناطق مختلف شهرستان اهواز خون گیری به عمل آمد. همچنین از 16 راس گوسفند که واکسن طاعون نشخوار کنندگان کوچک را دریافت کرده بودند به عنوان کنترل مثبت خون گیری شد. سرم ها توسط سانتریفیوژ با دور 3000 به مدت 10 دقیقه جدا ساز ی شدند و ml 3  از سرم ها تا زمان جداسازی آنتی بادی ضد ویروسPPR به روش آزمون خنثی سازی ویروس، در دمای C° 20- ذخیره گردید. نتایج: شیوع سرمی آنتی بادی PPR در گوسفند 58 ٪ و در گاو 23 ٪ بود و تمام نمونه های گوسفند جمع آوری شده برای کنترل، مثبت بودند. نتیجه گیری نهایی: آنتی بادی های جدا شده درگاو و گوسفند، انتقال طبیعی ویروس را تحت شرایط فیلد تایید کرد و اطلاعاتی پایه در خصوص شیوع سرمی آنتی بادی های ویروس PPR در جمعیت گاو و گوسفند در شهرستان اهواز فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

طاعون نشخوارکنندگان کوچک ، گاو ، گوسفند ، شیوع سرمی ، ویروس