تاثیر بیهوشی اسانس اسطوخودوس (Lavendula officinalis) بر آسیب های بافتی و آنزیم های بیوشیمیایی خون ماهی کپور نقرهای
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات دامپزشکی، دوره: 73، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 402
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVR-73-1_002
تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1398
چکیده مقاله:
زمینه مطالعه: دستیابی به یک داروی بیهوش کننده مناسب جهت بیهوشی سریع با بازگشت طولانی مدت و ایمن از آن، همواره دغدغه محققین علوم شیلاتی بوده است. هدف: در این مطالعه به بررسی اثر بی هوشی اسانس اسطوخودوس بر آسیب های بافتی و فاکتور های آنزیمی خون ماهی کپور نقره ای پرداخته شد. روش کار: تعداد 260 قطعه بچه ماهی کپور نقره ای با میانگین وزن و طول کل به ترتیب g 5/1±55/23 و Cm 1±6/15 در چهار گروه دسته بندی شدند. 3 گروه از ماهیان با غلظت هایppm 200، 300 و 400 اسانس اسطوخودوس بیهوش شدند و گروه چهارم به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. زمان های رسیدن به مراحل مختلف بیهوشی اندازه گیری و ثبت شد و در ساعات صفر و 24 پس از بیهوشی از گروه های مختلف خونگیری به عمل آمد. پس از جدا نمودن سرم پلاسما توسط سانتریفیوژ، مقادیر آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و آلکالین فسفاتاز (ALP) نمونه های پلاسما اندازه گیری شد. بافت های کلیه، کبد و آبشش ماهیان خونگیری شده نیز خارج و جهت بافت شناسی نگه داری گردید. نتایج: اسانس اسطوخودوس در غلظتppm 300، کپور نقره ای را درکمتر از min 3 بیهوش کرد و بازگشت از بیهوشی نیز کمتر از min 3 طول کشید. از طرفی بیهوشی با غلظت های مختلف اسانس اسطوخودوس تاثیری برپروفیل خون شناسی نداشته و تغییرات معنی داری در میزان آنزیم های AST،ALT و ALPدرهیچ یک از ساعت های مذکورمشاهده نشد (05/0
اسانس اسطوخودوس به عنوان یک داروی استاندارد در امور بیهوشی و به عنوان جایگزین مواد شیمیایی متداول در ایجاد بیهوشی و آرام بخشی در ماهیان قابل توصیه است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نغمه گلشن
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه زابل، زابل، ایران
جواد میردار هریجانی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه زابل، زابل، ایران
احمد قرایی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل، زابل، ایران
عباس جمشیدیان
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه زابل، زابل، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :