ارائه یک مدل بهینه سازی چند هدفه گردش شغلی به منظور حداقل کردن بار ارگونومیکی فیزیکی، روحی و روانی

پرستاران یکی از ارکان مهم در سازمان های بهداشتی و درمانی می باشند، از اینرو سلامت و رضایت شغلی پرستاران جزء بسیار مهمی از زندگی آنان است که می تواند بر امنیت بیمار، عملکرد و سودمندی و کیفیت مراقبت تاثیر بگذارد. گردش شغلی یکی از کم هزینه ترین روش ها جهت کاهش اسیب های ارگونومیکی در بین کارکنان می باشد. یک مدل دو هدفه گردش شغلی با اهداف حداقل سازی تعداد روزهای کاری از دست رفته ناشی از کمردرد های شغلی و کاهش بار ارگونومیکی (اسکلتی-عضلانی و روحی-روانی)، به منظور کاهش اسیب های شغلی، افزایش رضایت شغلی و افزایش کارایی پرستاران ارئه گردیده است.کارایی مدل پیشنهادی به وسیله ی مثال عددی که داده های آن از طریق پرسشنامه های MAPO (Movement and Assistance of Hospital Patients) ، نوردیک و DASS (Depression Anxiety Stress Scale) و مصاحبه ی حضوری از 24 پرستار بخش اورژانس بیمارستان حضرت ولیعصر(ع) مشگین شهر جمع آوری شده و با توجه به NP-Hard بودن مساله از الگوریتم فراابتکاری ژنتیک GA استفاده گردید. مساله توسط نرم افزار متلب نوشته شده و حل گردید و نتایج حاصل، بیانگر کارایی مدل در اهداف مورد نظر می باشد.

کلیدواژه ها:

گردش شغلی ، زمانبندی شیفت ، بار ارگونومیکی ، رضایت شغلی ، پرستاران.