ارائه تمهیدات کاربردی بر مبنای تحلیل SOWT با هدف ارتقاء احساس امنیت بانوان در بافت های فرسوده شهری (نمونه موردی: منطقه 12 تهران ناحیه 3 )

امروزه کاهش امنیت در شهرها ، از نتایج رشد بی رویه ی شهر و بی هویت ماندن آن هاست. بسیاری از بافت های فرسوده به دلیل عدم توجه و از بین رفتن حس تعلق ، مستعد بسیاری از ناامنی ها ، آسیب های اجتماعی نظیر کارتن خوابی، اعتیاد و تجمع گروه های پرخطرو..... هستند. از آنجا که فضاهای شهری بستر تعاملات اجتماعی را شکل می دهند؛ می بایست بتوانند امنیت استفاده کنندگان خود را تامین کنند . از این رو توجه به امنیت شهروندان (بویژه بانوان) در محیط های شهری یکی ازالزام های اساسی کیفیت زندگی محسوب می شود به همین دلیل درفرآیند برنامه ریزی شهری، کاهش جرم و جنایت و ارتداء احساس امنیت در محیط های شهری به ویژه در بافت های فرسود از مهم ترین اهداف در زندگی شهری بوده است. در پژوهش حاضر تلاش شده از طریق ارائه راهکار هایی عملیاتی زمینه ایجاد محیطی ایمن و امن برای حضور فعال بانوان در محیط های شهری به دوراز اضطراب های محیطی را فراهم کند. در این راستا در مرحله نخست ، به مطالعه متون، ادبیات موضوع ونظریات مرتبط با موضوع پژوهش، مولفه ها و شاخص های تعریف کننده و تاثیرگذار بر احساس امنیت در فضاهای شهری پرداخته شده است. سپس در محدوده ای که به عنوان محدوده مطالعاتی پژوهش حاضر معرفی شده موردبررسی قرارگرفته است. به این ترتیب روش تحدیق از نوع پژوهش های کیفی در قالب مطالعه موردی و طرح تحدیق به صورت ترکیبی (روش های پیمایشی و تحلیلی توصیفی ) با هدف ارتقاء احساس امنیت بانوان در بافت فرسوده مورد بررسی قرارگرفته است. ابزار گردآوری داده ها، مراجعه به مناب مکتوب حضوردرمحل مصاحبه و مشاهده نیز بوده و از ماتریس (Swot) درتحلیل و تجزیه یافته های پژوهش استفاده شده است. نتایج تحدیق نشان می دهدکه در بافت موجود ناهنجاری های اجتماعی، عدم توانایی در نوسازی، مشکلات اقتصادی ، پائین بودن درآمد ساکنین، نفوذ افراد مهاجر و...... موجب گردیده که روز به روز بر مشکلات این بافت افزوده گردد و محدوده بافت به مکانی مشکل دار و مشکل آفرین مبدل گردد، لذا برنامه ریزی دقیق و ارائه راه کارهای عملیاتی در جهت ارتداء امنیت در محدوده امری ضروری می باشد

کلیدواژه ها:

احساس امنیت ، بافت فرسوده ، بانوان ، امنیت شهری ، روان شناسی فضای شهری