اثرات پومیس و کودآبیاری بر رشد رویشی و برخی شاخص های بیوشیمیایی دانهال های زردآلوی بومی باغملک (استان خوزستان)

افزایش سرعت رشد دانهال درختان میوه می تواند در تولید نهال و بهنژادی درختان میوه مورد استفاده قرار گیرد. خاک ، بستر رایج مورد استفاده در خرانه ها و نهالستان های ایران است و در مورد استفاده از اثر مواد بهبود دهنده خاک بر رشد نهال درختان میوه مطالعات محدودی انجام گردیده است. در آزمایش حاضر اثر پومیس و تیمارهای کودی بر رشد نهال زردآلو مورد بررسی قرار گرفت. تیماربستر کاشت شامل پومیس و خاک (نسبت 1:1) پومیس و کود حیوانی پوسیده (نسبت 1:1)، خاک ، پومیس، کودحیوانی پوسیده (نسبت 1:1:1) بودند. تیمارهای کود شامل بدون کود (شاهد)، محلول غذایی لانگ اشتون به صورت کود آبیاری و سه تیمار کودی بود. نتایج نشان دادند برهم کنش اثرات تیمارهای کود و بسترکاشت بر میزان کلروفیل کل، کلروفیل a و b معنی دار بود. اثر تیمار بستر کاشت بر وزن خشک کل و وزن خشک دانهال زردآلو معنی دار بود. اثر تیمار کود بر وزن خشک ریشه معنی دار بود. تیمارهای کود و بستر کاشت اثر معنی داری بر فنل کل برگ نداشتند. نتایج آزمایش حاضر نشان داد افزودن پومیس به خاک می تواند رشد دانهال زردآلو را بهبود دهد. استفاده از محلول غذایی لانگ اشتون بهصورت کود آبیاری نیز بهتر از مصرف تیمارهای دیگرکود بود. پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری دز زمینه اثر پومیس و روش کود آبیاری بر رشد دانهال درختان میوه انجام شود.

کلیدواژه ها:

کود آبیاری ، رنگدانه های برگ ، نیتروژن ، بستر کاشت ، مواد معدنی