اثر نوع سیستم آمیزشی حیوانات روی صحت ارزیابی ژنومی

موفقیت انتخاب ژنومی بر پایه برآورد اثرات نشانگرها با صحت بالا برای پیش بینی ارزش های اصلاحی افراد با استفاده از ژنوتیپ نشانگرها استوار است. پس از برآورد ارزش های اصلاحی ژنومی، از این ارزش های اصلاحی برای رتبه بندی حیوانات و سپس انتخاب بهترین حیوانات برای آمیزش استفاده میشود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر نوع سیستم آمیزشی حیوانات روی صحت ارزیابی ژنومی بود. در این تحقیق، ژنومی متشکل از یک کروموزوم به طول 100 سانتی مورگان در شرایطی که تعداد نشانگر SNP برابر با 650 و دارای توزیع یکنواخت در طول کروموزوم و با تعداد متفاوت 50، 150 و 200 QTL که به طور تصادفی روی کروموزوم پراکنده شده اند و با سطوح مختلف وراثت پذیری 0/05، 0/3 و 0/6 به منظور بررسی صحت ارزیابی شبیه سازی شد. در این پژوهش، دو استراتژی آمیزش تصادفی و آمیزش جورشده مثبت درنظر گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان داد آمیزش جورشده مثبت در مقایسه با آمیزش تصادفی موجب افزایش صحت ارزیابی ژنومی در جمعیت تایید می شود. به این ترتیب که در سطح وراثت پذیری 0/6 و تعداد 50QTL درحالت آمیزش جورشده مثبت میانگین صحت در جمعیت تایید (0/002±) 0/95 بود و در حالت آمیزش تصادفی در همین سطوح (0/004±) 0/89 بود.

کلیدواژه ها:

سیستم آمیزشی ، نشانگر و QTL ، ارزیابی ژنومی ، وراثت پذیری