اثربخشی آموزش مهارت های فرزندپروری بر خودکارآمدی والدینی

پژوهش حاضر با هدف به بررسی اثربخشی آموزش مهارت های فرزندپروری بر خودکارآمدی انجام شده لذا به لحاظ ماهیت و کاربردی و از حیث روش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران دانش آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر قاین (773 نفر) می باشند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از بین کلیه مدارس ابتدایی شهر قاین یک مدرسه دخترانه انتخاب و از بین کلیه دانش آموزان پایه پنجم و ششم تعداد 40 مادر دانش آموزان (20 نفر پایه پنجم و 20 نفر پایه ششم) به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم می گردند به صورتی که در هر گروه 10 دانش آموز پایه پنجم و 10 دانش آموز پایه ششم قرار می گیرند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه خودکارآمدی والدینی دومکا و همکاران (1996) و 8 جلسه 45 دقیقه ای درمان مبتنی بر آموزش مهارت های فرزندپروری بوده و در انتها داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های فرزندپروری بر خودکارآمدی والدینی اثربخش بوده است.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، دانش آموزان ، مهارت های فرزندپروری.