حفاظت ، صیانت و توسعه پایدار محیط زیست

واقعیت امر آن است که ما امروز در مقطعی از تاریخ و در مرحله ای از توسعه و نیز در موقعیت جغرافیایی حساسی قرار گرفته ایم و تحت هر شرایطی پرداختن به مقوله‌ توسعه‌ پایدار و امنیت غذایی را باید به طور جدی مورد توجه قرار دهیم. تحقق این امر زمانی ممکن است که بتوانیم منابع طبیعی خود را حفظ کرده و آنها را به نحو مطلوب بهره برداری کنیم. مسلما بدون حفاظت از منابع آب، خاک، جنگل، مرتع و بهره برداری بهینه از آنها نمی توان به توسعه پایدار و تولید مطمئنی در کشاورزی دست یافت. در حال حاضر منابع طبیعی تجدید شونده موجود در نامطلوبترین شرایط، مورد بهره برداری قرار می گیرند. اگر چه این هشدارها به طرق مختلف به مسئولین داده می شود ولی از آنجا که کشور ایران متنعم از ذخایر نفت و گاز است متاسفانه توجه چندانی به منابع طبیعی نمی شود. از طرفی این موضوع را باید در نظر داشت که نفت، چه بخواهیم و چه نخواهیم روزی تمام می شود و از هم اکنون باید منابع دیگری جایگزین آن نمود. در این مورد نقش بهره گیری بیشتر از منابع طبیعی تجدید شونده تعیین کننده است. عرصه منابع طبیعی تجدید شونده می تواند با برنامه‌ریزی‌ صحیح و اصولی وسیعترین سطح تولید و اشتغال فعال و مولد را در کشور ایجاد نمایند. مسأله اصلی این مقاله ، بررسی وضعیتی است که محیط زیست را با ناپایداری مواجه نموده است و هدف اصلی این مقاله پرداختن به موضوعات و راهکارهائی است که می توان با به کارگیری آن ، محیط زیست را در جهت توسعه پایدار ، حفاظت و صیانت نمود

کلیدواژه ها:

منابع طبیعی ، محیط زیست ، توسعه پایدار ، منابع زیست محیطی تجدید شونده