بررسی جدایش پیرولوزیت از کلسیت به روش فلوتاسیون آنیونی

در تحقیقات قبلی قابلیت فلوتاسیون پیرولوزیت با استفاده از کلکتورهای مختلف مطالعه شده ولی امکان جدایش آن از کانی های گانگ چندان مورد توجه قرار نگرفته است. در تحقیق حاضر فلوتاسیون پیرولوزیت و کلسیت و امکان جدایش آنها از یکدیگر با استفاده از اسید اولئیک به عنوان یک کلکتور آنیونی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بازیابی فلوتاسیون پیرولوزیت دارای دو مقدار ماکزیمم در pHهای 5 و 9 است که اولی در اثر جذب فیزیکی اسید اولئیک و دومی در اثر جذب شیمیایی آن اتفاق می افتد. در حضور اسید اولئیک 4-10 مولار، حداکثر بازیابی فلوتاسیون پیرولوزیت 8/30 درصد بوده و در 9=pH حاصل می شود. بازیابی کلسیت در این شرایط 68 درصد است. با بررسی اثر ترکیبات مختلف در فلوتاسیون پیرولوزیت مشخص شد که سولفات مس مناسب ترین ترکیب برای فعال سازی سطح پیرولوزیت و بازداشت کلسیت است. با استفاده از اسید اولئیک 4-10 مولار و مصرف ppm1000 سولفات مس بیشترین مقدار بازیابی فلوتاسیون پیرولوزیت به 6/83 درصد در 8=pH افزایش می یابد. در حالیکه در این شرایط بازیابی کلسیت به حدود 38 درصد می رسد. اندازه گیری پتانسیل زتا نیز نشان داد که سولفات مس با افزایش پتانسیل زتای پیرولوزیت (کاهش بار منفی سطح) و کاهش نیروهای دافعه الکترواستاتیکی موجب تشدید جذب اسید اولئیک و در نتیجه افزایش بازیابی فلوتاسیون می شود. در فلوتاسیون نمونه کانسنگ در حضور سولفات مس، عیار MnO در کنسانتره از 1/19 به 7/22 درصد و بازیابی آن از 5/40 به 8/66 درصد افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

منگنز ، پیرولوزیت ، فلوتاسیون ، اسید اولئیک ، سولفات مس