بررسی رابطه شبکه های اجتماعی با سرمایه اجتماعی در بیه دختران 15 تا 25 سال ساکن منطقه 4 شهرداری تهران

شبکه ھای مجازی دنیای وسیع و پیچیده ای است که گروه ھا و افراد مختلف با گرایش ھا، باور ھا و اعتقادات گوناگون با توجه به ویژگی انتخابی بودن و ھمه جایی بودن در سراسر دنیا افراد را با انگیزه ھای حرفه ای شغلی، دوست یابی، علایق مشترک در حوزه ھای مختلف در فضایی مجازی دور ھم جمع می کنند. شبکه ھای اجتماعی مجازی خود به عنوان منبعی برای تعیین سطح سرمایه اجتماعی محسوب می شود. اعتماد به عنوان سنگ بنای سرمایه اجتماعی و عامل تعیین کننده سطح سرمایه اجتماعی است چرا که امروزه اعتماد به شبکه ھای اجتماعی اینترنتی می تواند عاملی مھم برای میزان و نحوه استفاده از این شبکه ھا باشد. شبکه ھای اجتماعی نوعی سرمایه اجتماعی برای کاربران فراھم می آورند. مرتبط بودن با دیگران یکی از نیازھای اساسی انسان است. این پژوھش در صدد شناسایی رابطه شبکه ھای اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی دختران 15 تا 25 سال ساکن منطقه 4 شھرداری تھران است. روش تحقیق پیمایشی و ابزار پژوھش پرسشنامه است که بر روی 384 نفر از دختران 15 تا 25 سال ساکن منطقه 4 شھرداری تھران در سال 1395 که از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند صورت گرفته است. بر اساس یافته ھای تبیینی بین سرمایه اجتماعی و متغیرھای میزان استفاده از شبک اجتماعی مجازی (r=-0.50) میزان احساس صمیمت در شبکه ھای مجازی (r=-0.49) و میزان احساس صمیمت در شبکه ھای مجازی و ارتباط واقعی (r=-0.42)، میزان اعتماد به شبکه ھای مجازی (r=-0.39) و میزان خود ابرازی در شبکه ھای مجازی (r=-0.61) رابطه معناداری وجود دارد. به عبارتی با استفاده افراطی از شبکه های اجتماعی مجازی، دامنع ارتباط مجازی کاربران افزایش و دامنع ارتباطات کاربر در دنیای واقعی و ارتباطات عینی کاھش می یابد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، خودابزاری ، صمیمیت ، اعتماد ، شبکه های اجتماعی مجازی